ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2012

‘Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει’    


 39 χρόνια πριν, η δύναμη των λαϊκών αγώνων, η ηρωική και μεγαλειώδης Εξέγερση του Πολυτεχνείου γκρέμισε την αμερικανοστήριχτη χούντα και το φασισμό. Η φλόγα της Εξέγερσης έλιωσε το σίδερο των τανκς του ιμπεριαλισμού και των ντόπιων λακέδων του. Το αίμα των αγωνιστών αναγέννησε την ελπίδα και την προοπτική, το όραμα για μια Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική, λαοκρατούμενη.


39 χρόνια μετά, ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία, βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο βάρβαρη επίθεση των μεταπολιτευτικών χρόνων. Επίθεση που διεξάγει το σύστημα, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, στη προσπάθεια του να ξεπεράσει την πιο μεγάλη σε ένταση, έκταση και βάθος κρίση της ιστορίας του. Επίθεση με στόχο να ισοπεδώσει δικαιώματα και κατακτήσεις, να μας γυρίσει έναν αιώνα πίσω, να επιβάλει έναν εκπαιδευτικό-εργασιακό-κοινωνικό ΜΕΣΑΙΩΝΑ. Επίθεση που φέρνει το λαό αντιμέτωπο με την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση.

39 χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου, δεν αποτελεί λοιπόν ούτε «γιορτή της δημοκρατίας» ούτε όμως και συμβολικό εορτασμό. Γιατί οι στόχοι της παραμένουν ανεκπλήρωτοι ζητώντας δικαίωση στους αγώνες του σήμερα. Γιατί η φλόγα της εξέγερσης φωτίζει το δρόμο της νίκης!
39 χρόνια μετά, η νεολαία πρέπει και μπορεί να ξαναγίνει δύναμη κρούσης της μαζικής λαϊκής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και πάλης. Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, στο πλευρό του λαού και της εργατικής τάξης, πρέπει και μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ταξική αναμέτρηση.

Σήμερα, όπως και τότε, οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί Σύλλογοι αποτελούν τα κύτταρα της οργάνωσης και του αγώνα. Είναι τα αμεσοδημοκρατικά μας όργανα, το όπλο μας, η δύναμη μας. Με εργαλείο την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ για την συσπείρωση των πλατιών σπουδαστικών μαζών. Έξω από τους κρατικούς θεσμούς (όργανα διοίκησης), χωρίς αυταπάτες για το ρόλο τους, καθώς και το ρολό-συμφέροντα του καθηγητικού κατεστημένου να περιφρουρήσουμε την ανεξαρτησία του κινήματος.

Σήμερα, όπως και τότε, να παλέψουμε για το δικαίωμα σε «ψωμί, παιδεία, ελευθερία». Να παλέψουμε για την ανατροπή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ που συμπυκνώνει το σύνολο της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής που προωθεί η συγκυβέρνηση. Να παλέψουμε για την ανατροπή του ΝΟΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟ, που στήνει το «νέο Πανεπιστήμιο» του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Να παλέψουμε για την ανατροπή της κρατικής τρομοκρατίας. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων, για αξιοπρεπή ζωή!

Σήμερα, όπως και τότε, να παλέψουμε για το «Έξω οι ΗΠΑ, Έξω το ΝΑΤΟ» ενισχύοντας την αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Mόνο ένα ρωμαλέο αγωνιστικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα μπορεί να ανατρέψει την πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας, που με σθένος υπερασπίζονται τα ντόπια τσιράκια των ΗΠΑ-ΕΕ. Μόνο έτσι μπορούν να φύγουν από τη χώρα οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Μόνο έτσι μπορεί να αποδυναμωθεί η εξουσία των ντόπιων εκμεταλλευτών απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό και να ανοίξει ο δρόμος για τις ανατροπές του αιώνα μας.

Σήμερα, όπως και τότε, να επιμείνουμε στο δρόμο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και του ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, προσπερνώντας την αριστερά της υποταγής και του συμβιβασμού. Τότε έτοιμη να συμβάλει στην φιλελευθεροποίηση της χούντας, να καταγγείλει την κατάληψη του Πολυτεχνείου ως σχέδιο 300 προβοκατόρων, να νομιμοποιήσει τις πρώτες εκλογές της κοινοβουλευτική «δημοκρατίας» και τις απαγορεύσεις των επετειακών διαδηλώσεων. Σήμερα έτοιμη να συνδιαλλαγεί με το κράτος και να δώσει ρεσιτάλ εκλογικών αυταπατών.

Το μέλλον και η προοπτική για τη νεολαία περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και την πολιτική της εξάρτησης, μέσα από τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, στο πλευρό του λαού και της εργατικής τάξης.

Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Σχόλια