Με την έναρξη του νέου εξαμήνου και τη δήλωση μαθημάτων βλέπουμε ότι υπάρχει ένα πρόβλημα με τα συγγράμματα. Συγκεκριμένα σε κάθε μάθημα θα δικαιούμαστε ένα μόνο βιβλίο, ακόμα και σε μαθήματα που μέχρι τώρα παίρναμε περισσότερα, χωρίς μάλιστα να καλύπτεται η ύλη από αυτό. Γεννιούνται λοιπόν κάποια ερωτήματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι σκοπούς εξυπηρετεί; Πώς θα το αντιμετωπίσουμε;
Επιπλέον, εφόσον για το ζήτημα αυτό, αρμόδιο είναι το υπουργείο, δεν μπορεί να βρεθεί λύση από τα όργανα αυτά. Δηλαδή δεν πρόκειται για επιμέρους πρόβλημα, αλλά για ζήτημα που θίγει όλους τους φοιτητές.
Για εμάς, η λύση δεν μπορεί να είναι ούτε διαχειριστική, ούτε ατομική, αλλά συλλογική.
Τα τελευταία χρόνια όλο και μειώνονται τα συγγράμματα που δικαιούμαστε, με πιο πρόσφατο, το ένα βιβλίο ανά μάθημα, με εγκύκλιο του υπουργείου παιδείας (Μάρτιος 2011). Όπως και ο πρόεδρος του Τμήματος παραδέχτηκε, το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά έγκειται στην εν λόγω εγκύκλιο. Αυτό από μόνο του καθιστά το ψαλίδισμα των δωρεάν βιβλίων κυρίως πολιτικό παρά οικονομικό ζήτημα. Δεν πρόκειται για κακή διαχείριση, αλλά για ακόμη μία μεθόδευση στην κατεύθυνση της κατάργησης της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Στην εμπέδωση από μεριάς των φοιτητών ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα και κατακτήσεις αλλά "παραχωρήσεις" που στο όνομα της κρίσης παίρνονται πίσω.
Για εμάς, το "ένα βιβλίο ανά μάθημα" είναι ένα ακόμα βήμα για το "κανένα βιβλίο ανά μάθημα". Αν συνδέσει κανείς το πάζλ με τα παραπάνω δεδομένα και τις συνέπειες τους θα βρεθεί μπροστά στο στόχο που έχει γίνει πλέον ορατός: το κόστος της φοίτησης σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο για τις ασθενέστερες τάξεις να γίνει απαγορευτικό. Ώστε να φοιτούν λίγοι και να αποφοιτούν ακόμα λιγότεροι.
Η λύση λοιπόν δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μια φαεινή ή ένα κολπάκι του τύπου "πού θα βρούμε λεφτά" ή "πώς θα αγοράσουμε φθηνά βιβλία" . Η λύση δεν θα είναι οι φωτοτυπίες, γιατί και αυτές εμείς θα τις πληρώνουμε. Όσο για τη φωτοτύπιση από το τμήμα, σε όσες σχολές επιχειρήθηκε, ήρθαν αντιμέτωποι με τα πνευματικά δικαιώματα των εκδοτικών οίκων. Δεν θα είναι λύση τα εκπτωτικά κουπόνια για τα βιβλία γιατί και πάλι θα πληρώνουμε. Άλλωστε τα βιβλία, η σίτιση, οι μεταφορές είναι από τα δικαιώματα που θέλουν να καταργήσουν μετατρέποντάς τα σε προνόμια, και εντάσσοντάς τα στην "κάρτα του φοιτητή". Η λύση δεν θα είναι να δανειστούμε τα βιβλία από τις βιβλιοθήκες, γιατί πόσα βιβλία να έχει πια η βιβλιοθήκη; Πώς θα δίνουμε τα μαθήματα με ανοιχτά βιβλία; Επιπλέον μια από τις βασικές στοχεύσεις του νόμου-πλαισίου, που είναι το πέρασμα από το έντυπο στο ηλεκτρονικό βιβλίο, φαντάζει ως ύστατη λύση. Λύνει όμως πραγματικά το πρόβλημα ή χρυσώνει το χάπι;
Μας λέει ο Πρόεδρος, να μάθουμε με ποια τερτίπια λύθηκε το πρόβλημα σε άλλες σχολές, να σκεφτούμε λύσεις, διαβεβαιώνοντάς μας πως βρισκόμαστε όλοι από την ίδια μεριά. Να μπούμε δηλαδή σε μια διαδικασία να λύσουμε προβλήματα για τα οποία δεν ευθυνόμαστε εμείς! Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Πρόεδρος του Τμήματος, η Γενική Συνέλευση Τμήματος (όχι η Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου) καθώς και τα άλλα όργανα διοίκησης, έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής των νόμων και διαταγμάτων στις σχολές. Με αυτή την έννοια, συνεπώς, δεν μπορούν και να δώσουν τη λύση, αφού αυτοί είναι οι εφαρμοστές των αντιφοιτητικών μέτρων. Το καλύτερο που μπορούν να εγγυηθούν είναι να μην μπουν θέματα που δεν βρίσκονται στο βιβλίο.
Μας λέει ο Πρόεδρος, να μάθουμε με ποια τερτίπια λύθηκε το πρόβλημα σε άλλες σχολές, να σκεφτούμε λύσεις, διαβεβαιώνοντάς μας πως βρισκόμαστε όλοι από την ίδια μεριά. Να μπούμε δηλαδή σε μια διαδικασία να λύσουμε προβλήματα για τα οποία δεν ευθυνόμαστε εμείς! Εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο Πρόεδρος του Τμήματος, η Γενική Συνέλευση Τμήματος (όχι η Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου) καθώς και τα άλλα όργανα διοίκησης, έχουν την αρμοδιότητα της εφαρμογής των νόμων και διαταγμάτων στις σχολές. Με αυτή την έννοια, συνεπώς, δεν μπορούν και να δώσουν τη λύση, αφού αυτοί είναι οι εφαρμοστές των αντιφοιτητικών μέτρων. Το καλύτερο που μπορούν να εγγυηθούν είναι να μην μπουν θέματα που δεν βρίσκονται στο βιβλίο.
Επιπλέον, εφόσον για το ζήτημα αυτό, αρμόδιο είναι το υπουργείο, δεν μπορεί να βρεθεί λύση από τα όργανα αυτά. Δηλαδή δεν πρόκειται για επιμέρους πρόβλημα, αλλά για ζήτημα που θίγει όλους τους φοιτητές.
Για εμάς, η λύση δεν μπορεί να είναι ούτε διαχειριστική, ούτε ατομική, αλλά συλλογική.
Οι φοιτητές δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν μέσα από το δρόμο της συνδιοίκησης και της προτασεολογίας. Όποτε κέρδισαν κάτι οι φοιτητές, ήταν όταν βρισκόταν στις συνελεύσεις τους, αποφάσιζαν και αγωνίζονταν μέσα από αυτές. Όταν ενωμένοι απαιτούσαν τα δικαιώματά τους. Πραγματική λύση θα δοθεί μέσα από τον αγώνα για την υπεράσπιση του δικαιώματος στο δωρεάν βιβλίο και στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, στον αγώνα για την ανατροπή των μέτρων που καταργούν τα βιβλία, δυσκολεύουν τις σπουδές, διαλύουν τα πτυχία μας. Είναι δύσκολος και απαιτητικός δρόμος, αλλά ο μόνος που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ - ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!
ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΌΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ - ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ
ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΌΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ - ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ
Σχόλια