Η πρώτη εξέταση (5/6) ενός από τα πρώτα εξ αποστάσεως εξεταζόμενα μαθήματα (Φυσιολογικό Παιδί), εξελίχτηκε σε φιάσκο. Από την αρχή, κατά τη διάρκεια και μέχρι το τέλος, η κλινική ομάδα που εκείνη τη μέρα εξεταζόταν αντιμετώπισε μόνο προβλήματα, κατάφορες αδικίες και αποκλεισμούς.
Έτσι, όσοι προσπάθησαν να δώσουν, αντιμετώπισαν την εξής κατάσταση: άλλος δεν πρόλαβε να πατήσει το submit και το γραπτό του δεν έγινε δεκτό, άλλος δεν μπόρεσε να μπει στην ώρα έναρξης και έχασε έως και δέκα λεπτά (συνολική εξέταση περίπου 30 λεπτά), άλλος δεν πρόλαβε να απαντήσει και να στείλει τις απαντήσεις, άλλος δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί λόγω ανοιχτών μικροφώνων και καμερών, φασαρίας και απανωτών ερωτήσεων των φοιτητών σε ελάχιστο χρόνο εξέτασης, άλλος (το πιο σημαντικό και κραυγαλέο) πολύ απλά δεν είχε ή δεν μπόρεσε να βρει και να χειριστεί τον «απαραίτητο εξοπλισμό» κ.ο.κ. Και έχουν το θράσος όλη αυτήν την κατάσταση να τη χαρακτηρίζουν «δίκαιο», «ισότιμο» και «αξιοκρατικό» τρόπο εξέτασης.
Από την αρχή της εξεταστικής φάνηκαν πολλά ζητήματα που αντιμετώπισαν όσοι προσπάθησαν να εξεταστούν. Γιατί, οι καθηγητές που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι κάθε εξεταστικής, κινούνται, ανάλογα με το συσχετισμό πάλης των φοιτητών, σα στρώμα σταθερά απέναντι στα φοιτητικά δικαιώματα. Γιατί, η συγκεκριμένη εξεταστική, σα διαδικασία και πολιτική απόφαση από την πλευρά του συστήματος, έρχεται να επιβεβαιώσει και να επιδεινώσει ακόμα παραπέρα τον αρνητικό για τους φοιτητές συσχετισμό. Να νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις και την πρακτική μας την έξαρση της επίθεσης στα φοιτητικά δικαιώματα που προηγήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα με αφορμή την πανδημία, να την προχωρήσει, αλλά και να προετοιμάσει εκείνη που θα ακολουθήσει. Εντελώς αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την πλευρά μας, γιατί το τι εν τέλει έγινε στο Φυσιολογικό Παιδί, όπως και σε άλλα μαθήματα, ήταν κομμάτι μιας πολιτικής και μιας κατάστασης και όχι κάποιες αστοχίες και αρρυθμίες, ούτε κάποια «κακή συνεννόηση» σε κάποια «τεχνικά» ζητήματα, όπως θέλουν να μας το παρουσιάζουν.
Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Για αυτό πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη σε λογικές, πρακτικές και απόψεις (που έχουν μια σειρά δυνάμεις με πρώτη και καλύτερη τη ΔΑΠ και την ΚΝΕ) που τάχα αναζητούν «μια άλλη», πιο «δίκαιη» εξέταση, έναν «άλλο τρόπο εξέτασης» ή κάποια «συνεννόηση» με τους καθηγητές και άλλα αποπροσανατολιστικά και αδιέξοδα. Πολύ απλά γιατί αυτοί έχουν πάρει τις αποφάσεις τους και δεν πρόκειται να τις αλλάξουν από «την καλή τους την καρδιά». Γιατί για αυτό φτάσαμε στο παρά πέντε ή μάλλον στο και πέντε για να δούμε, να συνειδητοποιήσουμε και να αντιμετωπίσουμε ότι τρέχει μια εξεταστική μαζικών αποκλεισμών, ειδικά για τα πιο φτωχά στρώματα.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, από την πρώτη στιγμή καταγγείλαμε αυτές τις στοχεύσεις και καλέσαμε μαζικά τους φοιτητές να αντισταθούμε σε αυτές, να μη νομιμοποιήσουμε μια τέτοια εξεταστική-αποκλεισμών και να διεκδικήσουμε: αναγνώριση του εξαμήνου, εργαστήρια και κλινικές να θεωρηθούν διδαγμένα, τα μαθήματα του εξαμήνου να κατοχυρωθούν χωρίς εξετάσεις και καμία εξεταστική (ηλεκτρονική, δια ζώσης, με εργασίες ή συνδυασμός τους) να μην πραγματοποιηθεί. Αυτά τα αιτήματα συνεχίζουμε να θεωρούμε τα μόνα σωστά και δίκαια για την πλειοψηφία των φοιτητών και πάνω σε αυτά καλούμε κάθε φοιτητή που προέρχεται από φτωχή και λαϊκή οικογένεια, να συνεννοηθούμε για να παλέψουμε συλλογικά και με κινηματικούς όρους, με όπλο μας τις γενικές συνελεύσεις και τα συλλογικά μας όργανα, για να αντισταθούμε στην επίθεση του συστήματος και με τους όρους που αυτή προχωρά αυτή τη στιγμή.
Σχόλια