
Δύο λόγια για την κατάσταση σήμερα...
Όσο κι αν μας φαίνεται μακριά η εξέγερση, η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση απ' τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές, εναντίον της οποίας πάλευαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, σήμερα είναι πάλι στο προσκήνιο. Και αυτό επιβεβαιώνεται με το πρόσφατο ταξίδι του Τσίπρα στο Λ. Οίκο και τη συνάντηση του με τον Τραμπ. Ταξίδι-ορόσημο για την υποτέλεια της ελληνικής αστικής τάξης στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η αναβάθμιση-επέκταση της βάσης της Σούδας, οι νέες βάσεις που θέλουν να φτιάξουν, τα πυρηνικά που θέλουν να μεταφέρουν στην στρατιωτική βάση τους στον Άραξο, η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης και της Βορείου Ελλάδας σε πλατφόρμα των αμερικάνικων επεμβάσεων στα Βαλκάνια, η μετατροπή του Αιγαίου σε χώρο κυριαρχίας του ΝΑΤΟ αποτελούν τα «κέρδη» της χώρας από την συνάντηση. Φυσικά την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός πεινά η κυβέρνηση κατάφερε να κλείσει συμφωνία που θα κοστίσει 2,4 δις για την αναβάθμιση των F-16.
Και η εκπαίδευση;
Όσο κι αν μας φαίνεται μακριά η εξέγερση, η πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση απ' τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές, εναντίον της οποίας πάλευαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, σήμερα είναι πάλι στο προσκήνιο. Και αυτό επιβεβαιώνεται με το πρόσφατο ταξίδι του Τσίπρα στο Λ. Οίκο και τη συνάντηση του με τον Τραμπ. Ταξίδι-ορόσημο για την υποτέλεια της ελληνικής αστικής τάξης στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η αναβάθμιση-επέκταση της βάσης της Σούδας, οι νέες βάσεις που θέλουν να φτιάξουν, τα πυρηνικά που θέλουν να μεταφέρουν στην στρατιωτική βάση τους στον Άραξο, η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης και της Βορείου Ελλάδας σε πλατφόρμα των αμερικάνικων επεμβάσεων στα Βαλκάνια, η μετατροπή του Αιγαίου σε χώρο κυριαρχίας του ΝΑΤΟ αποτελούν τα «κέρδη» της χώρας από την συνάντηση. Φυσικά την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός πεινά η κυβέρνηση κατάφερε να κλείσει συμφωνία που θα κοστίσει 2,4 δις για την αναβάθμιση των F-16.
Όλα αυτά, για την αστική τάξη της χώρας αποτελούν «κατόρθωμα», που χαρακτηρίζει τη χώρα «πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή», διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για νέες στρατιωτικές επεμβάσεις και βομβαρδισμούς στην ευρύτερη περιοχή, για νέους ξεριζωμούς και αιματοκυλίσματα των λαών. Ταυτόχρονα, εμπλέκουν και το δικό μας λαό στα νατοϊκά φιλοπόλεμα σχέδια και καθιστούν τη χώρα μας ορμητήριο των νατοϊκών δυνάμεων.
Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις λαού και νεολαίας βρίσκονται στο στόχαστρο της ολομέτωπης επίθεσης του συστήματος. Στην χώρα μας η επίθεση αυτή εκφράζεται με τις επιταγές των ιμπεριαλιστών της ΕΕ-ΔΝΤ όπου με τα μνημόνια προσπαθούν να πάρουν πίσω ό, τι δικαιώματα και κατακτήσεις είχαν κερδηθεί. Η συζήτηση για την 3η αξιολόγηση ξανάρχεται στο προσκήνιο, η κυβέρνηση περηφανεύεται για τους «εθνικούς στόχους» που έχει πιάσει, για την «ανάπτυξη» που έχει καταφέρει, την έξοδο απ' τα μνημόνια το 2018. Ξέρουμε ότι «ανάπτυξη» για την εργατική τάξη και το λαό σημαίνει νέο πετσόκομμα των μισθών, εντατικοποίηση στη δουλειά και ελαστικές σχέσεις εργασίας, για τη νεολαία καθιστά την ανεργία και τη μαύρη εργασία μονόδρομο, το πέταγμα της από τις σπουδές καθημερινότητα. Μπροστά μας άλλωστε είναι και τα νέα αντεργατικά μέτρα που χτυπούν ευθέως το δικαίωμα των εργαζόμενων στο συνδικαλισμό και την απεργία, στην οργάνωση τους δηλαδή και τη διεκδίκηση.

Η αυξημένη κινητικότητα ανάμεσα στους φοιτητές (ειδικά όπως εκφράστηκε στο ζήτημα του συγγράμματος) δεν είναι κάτι που αιφνιδίασε το σύστημα. Η προώθηση αλλαγών τόσο μεγάλης κλίμακας είναι δεδομένο ότι γεννά αντιδράσεις. Οι νέες επιθέσεις και επιχειρήσεις συκοφάντησης του Ασύλου έρχονται ακριβώς για να δώσουν χώρο στο σύστημα να επέμβει στα πανεπιστήμια, να παρέμβει στις διαδικασίες των φοιτητών, να χτυπήσει τις μόνες μεθόδους οργάνωσης και πάλης που διαχρονικά το φοιτητικό κίνημα έχει και αξιοποιεί. Μόνο υπό αυτό το πρίσμα μπορούμε να δούμε την θέσπιση του "ακαδημαϊκού Ασύλου" και τις αποφάσεις της Πρυτανείας του ΑΠΘ λίγες μέρες μετά για τη μόνιμη παρουσία αστυνομίας μέσα στο πανεπιστήμιο, όσο και την πρόσφατη εισαγγελική παρέμβαση στους χώρους της ΑΣΟΕΕ. Στο ίδιο πλαίσιο έρχονται ξανά στην επιφάνεια οι διώξεις των 11 αγωνιστών φοιτητών στην Ξάνθη, επειδή τόλμησαν να αντισταθούν και να οργανωθούν ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία. Ακόμα, η περίπτωση της Ηριάννας, μέσα στην εντεινόμενη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, αποκαλύπτει την ταξικότητα της δικαιοσύνης και φανερώνει σε τι βαθμό μπορεί το σύστημα να φτάσει, προκειμένου να τρομοκρατήσει το λαό και να πλήξει όλο και πιο πολύ τα δημοκρατικά δικαιώματα.
100 χρόνια από την πρώτη έφοδο στον ουρανό, το σύστημα από θέση ισχύος και με δεδομένη την ήττα του κομμουνιστικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος επιτίθεται ολομέτωπα στην εργατική τάξη και τους λαούς για να πάρει πίσω ό, τι δικαίωμα είχαν κατακτήσει οι λαοί με την πάλη τους τον προηγούμενο αιώνα. Όλα αυτά επιδιώκεται να παρουσιαστούν σαν μονόδρομος που πρέπει να αποδεχθούμε, πως η κατάσταση έτσι θα είναι για τη νεολαία και δεν αλλάζει. Αλλά είναι φανερό ότι αυτό το μέλλον που μας πλασάρουν μόνο μέλλον δεν είναι. Τα όνειρα και οι ελπίδες μας δεν μπορούν να χωρέσουν στο σάπιο αυτό σύστημα. Γι' αυτό και το Πολυτεχνείο θα συνεχίζει να εμπνέει τη νεολαία και το λαό, να τους δείχνει το μόνο δρόμο που αν βαδίσουν θα καταφέρουν νίκες. Αυτόν της Αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική, της Διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους, της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό για την κατάκτηση της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και της σύγκρουσης με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα για τη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ, για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.
Σχόλια