Καμιά δίωξη σε μέλη του Συλλόγου Φοιτητών Ξάνθης


Από τη Δευτέρα 28/11 η δικαστική αρχή της Ξάνθης ξεκίνησε να τηλεφωνεί σε φοιτητές μέλη του ΣΦΞ που συμμετείχαν στις περσινές κινητοποιήσεις ενάντια στην καθηγητική αυθαιρεσία, ζητώντας να δώσουν προσωπικά στοιχεία χωρίς να διευκρινίζει το λόγο. Μέσα σε αυτά τα άτομα βρίσκονται δυο (για την ώρα) μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων όπου είχαν ενεργή συμμετοχή στην προετοιμασία και διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα.

Οι συγκεκριμένες κινήσεις μόνο τυχαίες δεν είναι αλλά συνδέονται με τις μηνύσεις που είχαν γίνει πέρσι σε 3 μέλη του συλλόγου για τη συνδικαλιστική τους δράση. Οι μηνύσεις αυτές είχαν γίνει μετά από υπόδειξη του καθηγητή Παύλου (κάτι το οποίο έμμεσα παραδέχθηκε ο ίδιος) ο οποίος προσπαθούσε να τρομοκρατήσει τους φοιτητές που σήκωσαν κεφάλι ενάντια στην πολιτική της εντατικοποίησης και της φασιστικοποίησης που προωθούσε.

Φαίνεται έτσι ότι ανοίγει ένας νέος κύκλος διώξεων ενάντια σε φοιτητές οι οποίοι το μόνο τους «αδίκημα» ήταν η συνδικαλιστική τους δράση. Αναδεικνύεται για άλλη μια φορά το πόσο ενόχλησε τον Παύλο αλλά και τον κάθε Παύλο το γεγονός ότι μια μεγάλη μερίδα φοιτητών επέλεξε το δρόμο του αγώνα ενάντια στις πολιτικές που εφάρμοζε και όχι τον δρόμο της υποταγής και της συνδιαλλαγής. Έτσι χρησιμοποιεί τις μηνύσεις για να στείλει μήνυμα ως εκπρόσωπος του συστήματος μέσα στα πανεπιστήμια ότι όποιος αντιστέκεται θα τιμωρείται. Θέλοντας έτσι να καλλιεργήσει κλίμα φόβου στους φοιτητές. Ο συγκεκριμένος καθηγητής μάλιστα, φαίνεται να έχει και σχέσεις με την φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής η οποία έκανε και ερώτηση στη Βουλή για τα γεγονότα στους ΗΜΜΥ.

Αυτές οι κινήσεις δεν είναι καθόλου ξεκομμένες από τη συνολικότερη πολιτική του συστήματος. Το σύστημα στα πλαίσια της επίθεσής του ενάντια σε λαό και νεολαία χρησιμοποιεί την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής για να δημιουργήσει ένα αντιδραστικό κλίμα και να τρομοκρατήσει κάθε άνθρωπο που δεν υποτάσσεται σε αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δίκες που γίνονται στο Μόναχο όπου δικάζονται οι Τούρκοι αγωνιστές της ΑΤΙΚ με μόνη κατηγορία ότι είναι κομμουνιστές.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις πιστεύουν ότι δεν πρέπει να μας τρομοκρατούν καθηγητές και πρυτάνεις αλλά ότι πρέπει να διαλέξουμε να δώσουμε πολιτική απάντηση ενάντια σε αυτές τις διώξεις. Πρέπει οι φοιτητές μέσω των συλλογικών τους οργάνων -και όχι μόνο-, να καταγγείλουν τις διώξεις και τη φασιστικοποίηση και να δώσουν μαζικές και μαχητικές απαντήσεις μέσω του κινήματος.



Σχόλια