Οι φοιτητικές εκλογές οφείλουν την ύπαρξη τους στο φοιτητικό κίνημα και έχουν σκοπό την πολιτική του οργάνωση. Μέσω αυτών συγκροτούνται τα όργανά του (Φοιτητικοί Σύλλογοι και Διοικητικά Συμβούλια) και συμβάλουν στην πολιτική του κατεύθυνση. Με δύο λόγια είναι μια διαδικασία που γεννήθηκε από τους φοιτητές για τους φοιτητές για να εξυπηρετήσει τους αγώνες τους.
Ωστόσο,η χρόνια επικράτηση αντιδραστικών και διαχειριστικών απόψεων μέσα στους συλλόγους, έχει οδηγήσει στην ανάδειξη των συστημικών δυνάμεων ΠΑΣΠ-ΔΑΠ, οι οποίες με τη σειρά τους προάγουν την αποπολιτικοποίηση, τον ατομικό δρόμο και τελικά την αποσυγκρότηση των μοναδικών όπλων που έχουν στη διάθεσή τους οι φοιτητές, των Φοιτητικών Συλλόγων.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι λοιπόν που οι εκλογές αντιμετωπίζονται από αυτές τις δυνάμεις ως οπαδικό πανηγυράκι καλώντας τους φοιτητές να παίξουν το ρόλο του θεατή-ψηφοφόρου και μόνο. Καλλιεργούν έτσι την λογική της ανάθεσης συσκοτίζοντας το πραγματικό νόημα των φοιτητικών εκλογών, αφαιρώντας το αγωνιστικό τους περιεχόμενο.
Στο γενικότερο πλαίσιο των αρνητικών συσχετισμών για τους φοιτητές και τα δικαιώματά τους, έρχεται η αμφισβήτηση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, τόσο από μεριάς συστήματος όσο και από δυνάμεις με «προοδευτικό» μανδύα, που με τις πρακτικές τους καταλήγουν να βάζουν πλάτη στην επίθεση του συστήματος. Εκεί εντάσονται οι επιθέσεις που δέχτηκαν πέρσι οι σύλλογοι που πραγματοποιούσαν τις εκλογικές τους διαδικασίες στους χώρους της Νομικής, του Χημείου, του Πολυτεχνείου και της ΑΣΟΕΕ.
Συγκεκριμένα στο σύλλογο της ΑΣΟΕΕ, η διαδικασία των εκλογών έχει διακοπεί τα τελευταία δύο χρόνια, από τις, ως και δολοφονικές, επιθέσεις ομάδων που καμία σχέση δεν έχουν με το φοιτητικό και συνολικότερα λαϊκό κίνημα. Αυτές οι ενέργειες βάζουν ξεκάθαρα βούτυρο στο ψωμί των προσπαθειών του συστήματος για χτύπημα της οργάνωσης των φοιτητών (βλ. φωνές -Φορτσάκης- για κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, Νόμος Πλαίσιο κτλ).
Αναδεικνύεται λοιπόν η αναγκαιότητα, για το φοιτητικό κίνημα, υπεράσπισης των συλλογικών μας διαδικασιών ως απαραίτητα εργαλεία για την οργάνωση των φοιτητών απέναντι στην επίθεση που δέχονται. Αυτό το καθήκον δεν διατίθενται να το αναλάβουν οι δυνάμεις του συστήματος ΠΑΣΠ-ΔΑΠ, καθώς ευνοούν και ευνοούνται και οι ίδιες από την κατάσταση αδράνειας και απογοήτευσης που επικρατεί στους φοιτητικούς συλλόγους.
Κατά επέκταση, το βάρος πέφτει τόσο στις πλάτες των δυνάμεων που έχουν αναφορά στο κίνημα και την Αριστερά όσο και σε κάθε προοδευτικό φοιτητή, ώστε η διαδικασία των εκλογών να διατηρήσει τον πολιτικό της χαρακτήρα και να αποτελέσει κομμάτι της συνολικότερης πολιτικής οργάνωσης των φοιτητών. Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τις εκλογές ως σάρκα από τη σάρκα μας, με μαζική προσέλευση συμβάλλοντας έτσι στο ζωντάνεμα της διαδικασίας και της ανάδειξης των πολιτικών μας οργάνων. Γιατί αυτό, αποτελεί προϋπόθεση για να δώσουμε οι φοιτητές, από καλύτερη θέση, τη μάχη απέναντι στο μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζει το σύστημα.
Από την άποψη αυτή, οι φοιτητικές εκλογές θα πρέπει να διεξάγονται στο μαζικό χώρο των φοιτητών, μακριά και ανεξάρτητα από το κράτος και τους μηχανισμούς του, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής τους δραστηριότητας και σε σύνδεση με την υπεράσπιση του πανεπιστημίου ως χώρο ασύλου για τους φοιτητικούς και λαϊκούς αγώνες. Πόσο μάλλον σήμερα που η ανάπτυξη αγώνων από το φοιτητικό κίνημα αποτελεί όρο επιβίωσης για τη νεολαία και το λαό.
Σχόλια