Αποχή από το δημοψήφισμα! Στους δρόμους κρίνονται οι ζωές μας!



«Χωρίς τη σύγκρουση μην καρτεράς το δίκιο,

ποτέ δεν στέριωσε το δίκιο δίχως πάλη!»

Λίγους μήνες μετά την ανάδειξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φαίνεται ξεκάθαρα πόσο κάλπικες ήταν οι «ελπίδες», που… ήρθαν. Όλο το προηγούμενο διάστημα κι ενώ οι προεκλογικές υποσχέσεις καταρρίπτονταν η μία μετά την άλλη, μάθαμε πολλές «νέες» λέξεις, όπως «σύμμαχοι», «εταίροι», «θεσμοί», «συμφωνία» και άλλες φαεινές. Σύμμαχοι βαφτίστηκαν οι αμερικανονατοϊκοί μακελάρηδες, εταίροι οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, θεσμοί οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί ΕΕ-ΔΝΤ και συμφωνία το νέο μνημόνιο υποταγής! Κάθε άλλο παρά αμφισβήτησε η νέα συγκυβέρνηση όλον αυτό τον καιρό το πλαίσιο της διπλής εξάρτησης της χώρας μας από τους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε πριν ακόμα αναλάβει τα κυβερνητικά ινία, ότι «ανήκομεν εις τη δύσιν». Παράλληλα, δεν δίστασε να παραχωρήσει νέες βάσεις στους φονιάδες των λαών, στην Κάρπαθο.

Η γραμμή της υποταγής ακολουθείται καιρό τώρα από τη συγκυβέρνηση, έχοντας ως αποκορύφωμα το νέο μνημόνιο, που πρότεινε στους «θεσμούς» (η πρόταση των 47 σελίδων, η οποία περιλαμβάνει μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις μέσω αυξήσεων στις εισφορές, φορομπηξία μέσω αυξήσεων στο ΦΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.) Αυτή η αδιέξοδη πολιτική, την οποία ούτως ή άλλως θα αναγκαζόταν να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ παρέα με τους ΑΝΕΛ, δεν κρύβεται με τη διαδικασία του δημοψηφίσματος. Μια διαδικασία, που ήρθε σαν αποτέλεσμα της επιμονής των ιμπεριαλιστών για ολοκληρωτική υποταγή στις απαιτήσεις τους. Μια διαδικασία επί της ουσίας κάλπικη, που θέλει να κάνει το λαό συνένοχο στο προχώρημα της επίθεσης. Μια διαδικασία, η οποία σε καμία περίπτωση δεν κρίνει τη συνέχιση ή όχι της αντιλαϊκής πολιτικής. Παρά τα όσα ακούγονται από διάφορες πλευρές, ότι το δημοψήφισμα αφορά στην παραμονή ή όχι στην Ευρώπη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ξεκάθαρο πως η εξάρτηση της χώρας από την ΕΕ καθόλου δεν αμφισβητείται από τη μεριά του. Σε καμία περίπτωση η διαδικασία του δημοψηφίσματος δεν αφορά σε αυτό το «δίλημμα», μα στο αν η θηλιά που θα μας περάσουν θα είναι λιγότερο ή περισσότερο στενή!

Είναι φανερό ότι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα προχωράνε κάτω από τα συντονισμένα πυρά ξένων και ντόπιων κέντρων που έχουν βρει την ευκαιρία να ενεργοποιηθούν, εκβιάζοντας και απειλώντας το λαό σε πρωτόγνωρο βαθμό. Τις τελευταίες μέρες δεν συντελούνται παρά απροκάλυπτες παρεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας από την πλευρά των ιμπεριαλιστών, έτσι ώστε να διαμορφώσουν κλίμα τρομοκρατίας, να πείσουν τον κόσμο της εργασίας να στηρίξει το «ναι» της υποταγής. Από κοντά και τα εγχώρια τσιράκια τους, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι και άλλοι πρόθυμοι, που ξεθυμαίνουν καθημερινά στα ΜΜΕ. Όλοι αυτοί που προώθησαν και συντάχθηκαν με κάθε τρόπο με τα μνημόνια, αυτοί που βύθισαν το λαό και την εργατική τάξη στην εξαθλίωση και έκαναν τη ζωή τους κόλαση, έχουν το θράσος να κουνάνε το δάχτυλο.

Ενώ, από την «άλλη», η συγκυβέρνηση, καθώς και διάφοροι νεροκουβαλητές της, καλούν στην υπερψήφιση του «ηρωικού» όχι. Τι σημαίνει όμως τελικά αυτό το «όχι»;

Είναι ξεκάθαρο ότι με βάση τον τρόπο που τίθεται το δημοψήφισμα, ακόμα και ψηφίζοντας «όχι» οδηγεί στη συμφωνία με την πρόταση των 47 σελίδων του ΣΥΡΙΖΑ, ένα πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, δηλαδή, που είναι απλά μια light εκδοχή της πρότασης των ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, στην οποία ο ίδιος μας καλεί να ψηφίσουμε «όχι». Όχι λοιπόν στη νέα συμφωνία, αλλά ναι στην πρόταση των 47 σελίδων του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό καλείται να ψηφίσει ο λαός; Θα γίνουμε και εμείς κομμάτι των κυβερνητικών αδιεξόδων ή θα κάνουμε ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους το σύνθημα ΟΧΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ; Και πώς θα το κάνουμε ξεκάθαρο τελικά;

Για μας ένα είναι σίγουρο: το προχώρημα ή μη της νέας συμφωνίας, όπως και αν αυτή είναι ντυμένη, κρίνεται μονάχα από έναν παράγοντα: το δικό μας αγώνα!

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ! Να μη νομιμοποιήσουμε μια διαδικασία, που θέλει να μας κάνει συνένοχους στην επίθεση. Να εκφράσουμε την αντίθεσή μας ενάντια σε κάθε συμφωνία μαζικά, παλεύοντας και οργανώνοντας τους αγώνες μας, πέρα κι έξω από την κάλπη ενός κάλπικου δημοψηφίσματος. Με όπλο τις δικές μας δυνάμεις, να αντισταθούμε στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την καπιταλιστική κυριαρχία, φωνάζοντας το δικό μας «όχι», που μόνο στο δρόμο μπορεί να γίνει πράξη και όχι στις κάλπες!


Σχόλια