«Σχέδιο Αθηνά» Νο2 με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ

Δεν πέρασε και πολύς καιρός από τις εκλογές της 25ης Γενάρη και η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει βρει ήδη τα χνάρια που πρέπει να ακολουθήσει ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του συστήματος. Τί σημαίνει αυτό; Αποδοχή του πλαισίου της εξάρτησης της χώρας από Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Συγγνώμη, σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές το βάφτισαν. Συνέχιση των αντιλαϊκών  πολιτικών και των μνημονίων. Συγγνώμη, μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα το βάφτισαν. Βέβαια για το λαό και τη νεολαία όπως και να το βαφτίσουν σημαίνει το ίδιο πράγμα. Φτώχεια, ανεργία, κατάργηση των βασικών μας δικαιωμάτων και η λίστα δεν έχει τέλος...

Φυσικά και η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από τον κύκλο μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζουν για την ευημερία και επιτέλους την ανάπτυξη του τόπου. Νέο "Σχέδιο Αθηνά" ετοιμάζεται για την αναδιάρθρωση του χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης με “αναβάθμιση” ή υποβάθμιση ιδρυμάτων, εξάλλου όλη αυτή τη φιλολογία περί αναβάθμισης την ακούμε χρόνια τώρα και την έχουμε βιώσει κιόλας, πχ με τον νόμο που έκανε τα ΤΕΙ, ΑΤΕΙ και το μόνο που έφερε ήταν χτύπημα των δικαιωμάτων μας. Όπως σοφά λέει κι ο λαός τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Σε αυτήν την προσπάθεια της κυβέρνησης δεν βλέπουμε καμία ανάπτυξη και καμία ευημερία βλέπουμε το πανεπιστήμιο να γίνεται ακόμη πιο ταξικό. Βλέπουμε για ακόμη μια φορά όπως και με το προηγούμενο Σχέδιο “Αθηνά” όπως και με τις διαγραφές, που την μία ακούμε πως καταργούνται και την άλλη πως θα ισχύσουν με κριτήρια, να πετιέται μεγάλο κομμάτι της νεολαίας έξω από το πανεπιστήμιο. Βλέπουμε τους συναδέλφους μας να εξαναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους, συναντώντας συνεχώς εμπόδια στο δρόμο προς το πτυχίο. Βλέπουμε τους συναδέλφους μας, που έχουν πάρει πτυχίο, να βλέπουν τους κόπους τόσων χρόνων να εξανεμίζονται.

Για μια ακόμη φορά θα μας πετάξουν το καρότο της δήθεν καλής αξιολόγησης που θα είναι αντικειμενική και θα κάνει τα πράγματα πιο δίκαια, αυτό που δεν πρέπει όμως εμείς να ξεχνάμε είναι, πως αξιολόγηση με τους όρους του συστήματος (άσχετο αν αυτό φοράει κοστούμι κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) σημαίνει πως εμείς θα πρέπει να γίνουμε πιο φτηνοί, πιο ευέλικτοι και με λιγότερα δικαιώματα. Το νέο σχέδιο περιλαμβάνει “αναβάθμιση” όσων ΤΕΙ κριθούν κατάλληλα σε ΑΕΙ αλλά και υποβάθμιση όσων δεν πληρούν τις προϋποθέσεις σε ΙΕΚ. Όπου αυτές τις προϋποθέσεις τις ορίζει η ΑΔΙΠ με βάση τα μέλη ΔΕΠ, τις προτιμήσεις των υποψηφίων, τις επαρκείς υποδομές και την ανταπόκριση στην παράγωγη. Να θυμίσουμε εδώ πως η ΑΔΙΠ ήταν ο εμπνευστής και του προηγούμενου σχεδίου “Αθηνά”, ενώ γενικά κατά καιρούς έχει κάνει ευφάνταστες προτάσεις για το ξεδόντιασμα των φοιτητικών δικαιωμάτων. Η αλήθεια είναι πως δεν μας κάνει εντύπωση η ξαφνική “αγάπη” του ΣΥΡΙΖΑ με την ΑΔΙΠ. Εδώ δεν είχε πρόβλημα να παρουσιάσει τον ΟΟΣΑ σχεδόν σαν κάτι επαναστατικό, ξεχνώντας μάλιστα πως όλη η προηγούμενη πολιτική στην εκπαίδευση και όχι μόνο, από το νόμο πλαίσιο, τις διαγραφές μέχρι το σχέδιο “Αθηνά” πατούσε πάνω σε προτάσεις του ΟΟΣΑ.

Στη σύνοδο των Προέδρων, που έγινε την Παρασκευή, έγινε λόγος και για τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων που εδώ και πολύ καιρό υπολειτουργούν από τη μη επαρκή χρηματοδότηση, εξάλλου μην ξεχνάμε πως η μείωση της χρηματοδότησης ήταν ένας τρόπος πίεσης προς τις διοικήσεις για να υλοποιήσουν πιο γρήγορα τις αντιδραστικές αλλαγές που ήθελε το υπουργείο. Φυσικά και η απάντηση του υπουργού δεν ήταν σαφής βάζοντας μπροστά τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Από ότι φαίνεται η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα μπορούσε να πάει πίσω από αυτό που το σύστημα χρόνια τώρα προσπαθεί κάτω από τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κατευθύνσεις της Μπολόνια. Συνεχίζει λοιπόν την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης για τη δημιουργία ενός πανεπιστήμιου για λίγους και εκλεκτούς, που πολλοί από μας δεν θα έχουν θέση. 

Η απάντηση σε όλο αυτό που έρχεται δεν μπορεί να είναι ατομική, αντίθετα η συλλογική πάλη είναι αυτή που θα μας κάνει να πετύχουμε νίκες. Η προοπτική μας βρίσκεται σε ένα φοιτητικό κίνημα που μέσα από τις γενικές συνελεύσεις θα παλεύει ενάντια στα σχεδία του συστήματος. Ας μην τους χαρίσουμε τίποτα από αυτά που μας ανήκουν, από τις προσπάθειες τόσων χρονών, από τις θυσίες και το αίμα που χύθηκε. Να παλέψουμε όχι μόνο για τις σχολές μας αλλά και για την ίδια μας τη ζωή.