Με καμιά κυβέρνηση δεν ξεπερνιέται η κρίση, η κατεύθυνση της αντίστασης είναι η μόνη λύση!

Μεγάλα κομμάτια του  λαού  και της νεολαίας,  που έχουν υποστεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε όλα τα πεδία, που βιώνουν την ανεργία, την εξαθλίωση και την απόλυτη εκμετάλλευση, βρίσκονται τώρα αντιμέτωπα με πολλαπλά διλήμματα και εκβιασμούς ενόψει των εκλογών-express που έχουν εξαγγελθεί. Εκλογές που έρχονται στα πλαίσια ενός ιδιαίτερα ρευστού και ασταθούς  πολιτικού σκηνικού, και έχουν ως  σκοπό την ανασύνταξη και  την αναμόρφωση του ίδιου αυτού σκηνικού στην κατεύθυνση προώθησης του νέου γύρου επίθεσης με τα νέα πιο βάρβαρα ήδη ανακοινωθέντα μέτρα, αλλά και την παράλυση ενδεχόμενων λαϊκών αντιστάσεων.  Όλες αυτές οι αρνητικές εξελίξεις για την εργατική τάξη και το λαό, γίνονται στα πλαίσια των ασφυκτικών όρων που επιβάλλει η ιμπεριαλιστική εξάρτηση και οι ανταγωνισμοί των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστικών αφεντικών.  Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία με ευθείς απροκάλυπτες παρεμβάσεις πυροδοτούν άμεσα ραγδαίες εξελίξεις, προκειμένου να δημιουργήσουν νέα πεδία κερδοφορίας  στα πλαίσια της κρίσης του συστήματος, αφαιμάζοντας ακόμα περισσότερο από τον πλούτο που η ίδια η εργατική τάξη και ο λαός αυτής της χώρας παράγει, κατεδαφίζοντας όλα τα δικαιώματα του, αλυσοδένοντας τον σε μνημόνια διαρκείας, την ίδια στιγμή που ετοιμάζουν ένα γενικευμένο αιματοκύλισμα για τους λαούς της περιοχής.

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ=ΥΠΟΤΑΓΗ

ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ, ΣΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΔΙΠΟΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ!

Στην υπηρέτηση αυτής της κατεύθυνσης βρίσκεται σύσσωμο το αστικό επιτελείο με τα κόμματα της συγκυβέρνησης Ν.Δ.- ΠΑ.ΣΟ.Κ. να έχουν τσακίσει δια πυρός και σιδήρου δικαιώματα και κατακτήσεις,  την ίδια στιγμή που το λεγόμενο «success story» που μας παραμύθιαζαν καταρρέει και το διαδέχονται οι δεσμεύσεις για νέα αντιλαϊκά μέτρα. Εν όψει εκλογών λοιπόν απέναντι σε ποιούς τα αστικά κόμματα Ν.Δ.- ΠΑ.ΣΟ.Κ. δίνουν υποσχέσεις για «αλήθεια και ευθύνη»;  Φυσικά και όχι στο λαό, τον οποίο οι ίδιοι υπόσχονται πως θα αφαιμάξουν, αλλά στους ιμπεριαλιστές στους οποίους θέλουν να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους για την εφαρμογή των νέων μέτρων αλλά και στο ντόπιο κεφάλαιο για το προχώρημα της εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, πέρα από τις απατηλές υποσχέσεις, την καταστροφολογία περί «χρεωκοπίας» κ.λπ., η Ν.Δ. αξιοποιεί την πόλωση και με βασικό όπλο συσπείρωσης τον φόβο στο έδαφος της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, χρησιμοποιεί τον ακροδεξιό λόγο (βλέπε τοποθετήσεις για το φράκτη του Έβρου κ.λπ.), με σκοπό  ένα ενδεχόμενο άνοιγμα της βεντάλιας απεύθυνσης της δεξιάς παράταξης αξιοποιώντας φασιστικές και ακροδεξιές εφεδρείες του συστήματος. Δεν είναι τυχαία εξάλλου η τοποθέτηση του Φορτσάκη στο ψηφοδέλτιο της επικρατείας της Ν.Δ., που ως πρύτανης έφτασε στο σημείο να καταστέλλει φοιτητικές κινητοποιήσεις και να μιλά για κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων.

Πέρα από τα κυρίαρχα αστικά κόμματα και πολλά άλλα που ξεφυτρώνουν ενόψει εκλογών,  που δεν αποτελούν  τίποτα άλλο από «μαξιλαράκι» για το σύστημα προκειμένου να βρεθεί λύση κυβερνητικής διαχείρισης στο ασταθές πολιτικό σκηνικό και γρήγορα θα αναδειχθούν στο τόξο των εχθρών του λαού, υπάρχει και ένας «καλοθελητής σωτήρας εκ των αριστερών». Στα πλαίσια αυτά σπεύδει ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. να παρουσιαστεί ως μια ενδεχόμενη λύση στο πρόβλημα της αστάθειας του συστήματος, κάτι για το οποίο έχει κάνει αγώνα δρόμου όλο αυτό τον καιρό μέσα από συναντήσεις με εκπροσώπους ιμπεριαλιστικών επιτελείων και του κεφαλαίου.  Έτσι εγκαταλείποντας τα τελευταία ψήγματα αριστερών κορόνων, κάνει γοργά βήματα προσαρμογής στις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών. Για αυτό και αποτελεί ένθερμος υποστηριχτής της Ε.Ε. και αποδέχεται το πλαίσιο της Αμερικανονατοικής εξάρτησης. Είναι ξεκάθαρο πως ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν υπόσχεται μια πραγματική εξουσία για τον κόσμο του μόχθου και της δουλειάς αλλά  μια κυβερνητική διαχείριση του ήδη υπάρχοντος εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Αντίθετα σε αυτό τον κόσμο που ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης, σκαρώνει εκβιαστικά διλήμματα, εκμεταλλεύεται την κινηματική αδράνεια, για την οποία έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης, για να παρουσιάσει ως μονόδρομο τις εκλογές.

Είναι γεγονός πως ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. είναι ο κύριος υπεύθυνος για το μη προχώρημα των λαικών αντιστάσεων τα τελευταία χρόνια, τον αφοπλισμό του κινήματος και την αναπαραγωγή λογικών ανάθεσης στις γραμμές του. Σε όλα τα μέτωπα αγώνων που ξεσπούσαν, η προοπτική που έμπαινε από τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. δεν ήταν άλλη από την παράλυση τους  μέσα από το σύνθημα «ψηφίζουμε και φεύγουν», μεταθέτοντας την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας σε μια αριστερή διακυβέρνηση.  Την ίδια στιγμή που ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος κατοχύρωσης τους, αυτός της σύγκρουσης και του αγώνα σε μια σειρά από μέτωπα είχε ανοιχτεί, τον καταδίκαζαν ανάγοντας τον σε μια μόνιμη εκλογική αναμονή.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΔΕ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ!

Αλλά και δυνάμεις της κυρίαρχης κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έρχονται να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο της δουλειάς απέναντι στις επερχόμενες εκλογές. Δυνάμεις που παρουσιάζονται ως «αριστερή αντιπολίτευση στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.» με μια ψευτοεπαναστατική ρητορεία , την ίδια στιγμή που έχουν παραιτηθεί  από τους αγώνες του λαού τα τελευταία χρόνια.  Για ποιο δυνατό λαό την επόμενη μέρα των εκλογών μιλούν, όταν έχουν αποδυναμώσει τους ίδιους του τους αγώνες;  Έχουν μιλήσει για εξεγέρσεις «που δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι», και όντως επιβεβαιώθηκε αυτή η άποψη τους, όταν έκλειναν τους αγώνες πριν καν ξεσπάσουν ή όταν αυτοί ήταν στο σημείο που θα άγγιζαν τα όρια της αστικής νομιμότητας, με την οποία αποδεικνυόταν ότι δεν ήθελαν να συγκρουστούν. Αποδείχτηκε λοιπόν πως οι ρητορείες τους για λαϊκή εξουσία δεν ήταν τίποτα άλλο από το βολικό άλλοθι για να απαλλαχτούν από το ταξικό καθήκον της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική.

Στην κατεύθυνση του αποπροσανατολισμού βρίσκονται και μεγάλα κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που  μέσα από αλλεπάλληλες εκλογικές συγκολλήσεις, προσπαθούν να αποχτήσουν ρόλο στο σκληρό παιχνίδι της κυβερνητικής διαχείρισης που παίζεται, ώστε να καταλήγουν δε μια διαδικασία δορυφοριοποίηση τους γύρω από το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Όσο και αν προσπαθούν να ντύσουν με κάθε λογής «αντικαπιταλιστικό» μανδύα τις αιχμές των «μεταβατικών προγραμμάτων» διαχείρισης  που θέτουν, αυτές δε θα πάψουν να αποτελούν τίποτα άλλο παρά ένα σωρό αυταπάτες για το λαό. Δε δίνουν απάντηση στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέσα από την αναμέτρηση με τις αιχμές της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά ανοίγουν γέφυρες επικοινωνίας με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και βάζουν το λιθαράκι τους για την αναπαραγωγή λογικών ανάθεσης και σωτήρων στο κίνημα. Δεν είναι τυχαίο που οι ίδιες αυτές δυνάμεις προσπαθούν συνεχώς να θέσουν ως βασικό στόχο του κινήματος τη συνεχόμενη πτώση κυβερνήσεων, ανάγοντας όλα τα κινήματα στις κάλπες.

Η ΜΟΝΗ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις που υπηρετούμε την κατεύθυνση της αντίστασης στα πανεπιστήμια, καλούμε τη σπουδάζουσα νεολαία να γυρίσει την πλάτη σε κάθε είδους εκβιασμούς και εκλογικές αυταπάτες. Ξεκαθαρίζουμε πως οι ταξικοί εχθροί της εργατικής τάξης και του λαού δεν πρόκειται να παραιτηθούν από το προχώρημα της επίθεσης και όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών αυτή δε θα ανακοπεί!  Το σύστημα έχει αποδείξει πως δεν φοβάται ένα λαό- ψηφοφόρο, ένα λαό με απλωμένο το χέρι σε σωτήρες, αλλά ένα λαό με σφιγμένη τη γροθιά! Αυτό το απέδειξαν και οι προηγούμενες εκλογές το 2012 που επισφράγισαν μια σειρά μαζικών λαϊκών αντιστάσεων και έθεσαν δυσμενέστερους όρους για το λαϊκό κίνημα, υπό την «ευγενή χορηγία» μάλιστα του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.

Οι εκλογές ποτέ δεν άλλαξαν τα πράγματα προς όφελος των ταξικών συμφερόντων των καταπιεσμένων. Οι εκλογές αποτελούσαν μια θολή αντανάκλαση των συσχετισμών και όχι μια διαδικασία χάραξης τους. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος χάραξης των ταξικών συσχετισμών πέρα από την ταξική πάλη, την αντίσταση και τον αγώνα, όπου ο λαός στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις βγαίνει στο προσκήνιο, συγκρούεται, διεκδικεί και νικά.  Η πιο ρεαλιστική κατεύθυνση ανατροπής των αρνητικών αυτών συσχετισμών για τον λαό λοιπόν δεν μπορεί να είναι άλλη από την οργάνωση του λαού και της νεολαίας στην κατεύθυνση οικοδόμησης μετώπου αντίστασης για να ανατραπεί η επίθεση.

Καλούμε τη νεολαία, μακριά από τις απατηλές λύσεις και τους εκβιασμούς, σε αυτές τις εκλογές να στηρίξει την πιο νικηφόρα προοπτική, την κατεύθυνση της αντίστασης και του αγώνα για να βγει ο λαός στο προσκήνιο, για να ανακοπεί η επίθεση.