Ούτε λίγος καιρός δεν πέρασε από τον τελευταίο αποκλεισμό της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ από ΜΑΤατζήδες και ο πρύτανης Φορτσάκης προχώρησε ξανά στην επιστράτευση αυτών των μηχανισμών μετατρέποντας το χώρο της Πρυτανείας για ακόμη μία φορά σε απροσπέλαστο φρούριο. Ο λόγος; Να αποτραπεί και να αποκλειστεί με κάθε τρόπο η παρουσία φοιτητών και εργαζομένων στην προγραμματισμένη Σύγκλητο. Λίγες μέρες νωρίτερα, το πρωί της Πέμπτης 30/10, ο ίδιος μαζί με το συνάφι της πανεπιστημιακής Συγκλήτου είχαν διακόψει τη διαδικασία προτού καν αυτή ξεκινήσει, ενώ στη συνέχεια εξαπέλυσαν απειλές για πειθαρχικά και ποινικές διώξεις προς όλες τις κατευθύνσεις.
Το βράδυ της ίδιας μέρας είδαμε τα καθεστωτικά ΜΜΕ να παρουσιάζουν τα γεγονότα στην παραποιημένη εκδοχή τους, με σκοπό να βγάλουν «λάδι» το Φορτσάκη και ταυτόχρονα να λασπολογήσουν εις βάρος των φοιτητών και των εργαζομένων, στοχοποιώντας και κάποιους από αυτούς, όπως έκανε η φασιστική φυλλάδα «Πρώτο Θέμα» στο πρωτοσέλιδό της. Η λυσσαλέα και μανιασμένη αντίδραση στην παρουσία των φοιτητών και στα αιτήματα των γενικών τους συνελεύσεων (ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ κτλ.), φανερώνουν το προφίλ ενός αδίστακτου οργάνου της κυβέρνησης και του συστήματος που είναι αποφασισμένο να εφαρμόσει όλη την ατζέντα της αντιλαϊκής πολιτικής μέσα στο Πανεπιστήμιο.
Όλες αυτές οι ενέργειες συνοδεύουν τις πρώτες διαγραφές φοιτητών και είναι ξεκάθαρο ότι στοχεύουν στο τσάκισμα και την ποινικοποίηση των φοιτητικών αγώνων. Ουκ ολίγες φορές, ο πρύτανης αναφέρθηκε στους φοιτητικούς Συλλόγους και στις αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων ως «παράνομα», ενώ στην ανακοίνωσή του ανήγγειλε ότι θα λάβει “όλα τα αναγκαία και προβλεπόμενα εκ του νόμου μέτρα». Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα λαμβάνει, αφού κάθε λίγο και λιγάκι επιστρατεύει τους μηχανισμούς καταστολής και τάσσεται με ανοιχτό τρόπο ενάντια στις συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες των φοιτητών. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως την ίδια στιγμή που στοχοποιεί τον φοιτητικό συνδικαλισμό και χρησιμοποιεί αποφασιστικά το μαστίγιο της φασιστικοποίησης-πειθάρχησης για να προωθήσει την επίθεση, περίτεχνα προτάσσει και το «καρότο» της συνδιοίκησης για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, καθώς και να αποδυναμώσει και να απονομιμοποιήσει τα όργανα των φοιτητών.
Στην ίδια κατεύθυνση οι βασικοί εκπρόσωποι των κυβερνητικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια, δηλαδή οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, είτε κρατάνε σιγή ιχθύος, είτε μέσα στις σχολές και τις γενικές συνελεύσεις, όπως έγινε στο Χημικό και τη Νομική Αθήνας, βγαίνουν επιθετικά και ενάντια στις φοιτητικές διεκδικήσεις. Αμφισβητούν, μεταξύ άλλων, τη νομιμότητα των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος και των αποφάσεών τους. Δεν πρέπει να ξεχαστεί ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήταν η πρώτη που… «οραματίστηκε» ένα πανεπιστήμιο με δικιά του πανεπιστημιακή αστυνομία, που βάφτισε τους Συλλόγους «εστίες ανομίας» και τους αγώνες «παράνομες ενέργειες», προσβλέποντας έτσι στην οριστική κατάργηση του Ασύλου και την απρόσκοπτη εφαρμογή της επίθεσης στα πανεπιστήμια.
Την ίδια στιγμή που το μπλοκ των αντιδραστικών δυνάμεων έχει μπει εγγυητής για την προώθηση της μεταρρύθμισης στα πανεπιστήμια και δέχεται μάλιστα τα «συγχαρητήρια» και τις επιβραβεύσεις Σαμαρά γι’ αυτό, θεωρούμε ατόπημα την όλη στάση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, που κράτησε λογική ίσων αποστάσεων, τσουβαλιάζοντας άγαρμπα και με επικίνδυνη πολιτική λογική πρυτάνεις και φοιτητές- μέλη αριστερών παρατάξεων που υπερασπίζονταν τις αποφάσεις συλλόγων τους, ενώ συνεχίζει τον αντιδραστικό του κατήφορο με νέα ανακοίνωση που βλέπει με θετικό μάτι την πρόταση της εκπροσώπησης φοιτητών στα κρατικά όργανα, οδηγώντας το φοιτητικό κίνημα κατευθείαν στα σαλόνια της συνδιοίκησης και του συμβιβασμού!
Σήμερα, όταν η σπουδάζουσα νεολαία βρίσκεται στο επίκεντρο ενός αντιδραστικού τυφώνα που επιχειρεί να σαρώσει τα δικαιώματά της, είναι ζωτικής σημασίας να ξαναβγει στο προσκήνιο των εξελίξεων και να λάβει τη θέση της μάχης. Κυρίαρχα, να απογαλακτιστεί από τις λογικές της ανάθεσης και τις πρακτικές του εικονικού συνδικαλισμού που αποδεικνύονται ευάλωτες στην καταστολή και τη φασιστικοποίηση, ενώ με το κίνημα της νεολαίας σε αποσυγκρότηση, αξιοποιούνται από τα αστικά επιτελεία για τη συκοφάντηση και την αμφισβήτηση του φοιτητικού κινήματος.Κόντρα στην αυταρχική πολιτική,αλλά και μακριά και έξω από κάθε κρατική παρέμβαση, να ξαναστήσει τα όργανα του δικού της αγώνα, του φοιτητικού συνδικαλισμού. Να απαντήσει με γενικές συνελεύσεις και διαδικασίες μαζικές, με ένα φοιτητικό κίνημα πραγματικό και διεκδικητικό που θα δώσει σε κεντρική αναμέτρηση και πολιτική αντιπαράθεση τον αγώνα ενάντια στις διαγραφές των φοιτητών, που θα προβάλει και θα υπερασπιστεί το δικαίωμα στις σπουδές και στη δημόσια- δωρεάν εκπαίδευση.
Σχόλια