Συμφοιτητή- συμφοιτήτρια,
Η εξεταστική ξεκίνησε και τα πανεπιστήμια άνοιξαν. Ωστόσο, δε μπορούμε να μη δούμε ότι η κόλλα με τα θέματα είναι η τελευταία που ήρθε να μας προϋπαντήσει. Είχε προηγηθεί ο υπ. Παιδείας Λοβέρδος, ο οποίος, πριν ακόμα φτάσουμε στις πύλες της σχολής, μας τις έκλεισε κατάμουτρα με την ανακοίνωσή του για τις 180.000 διαγραφές φοιτητών (1/3 του φοιτητικού σώματος) στα τέλη Αυγούστου και την παράθεση των πινάκων των διαγραφέντων ανά σχολή.
Έχει ιστορία το πράγμα!
Είναι βέβαια χρόνια η προσπάθεια από πλευράς υπουργείων και κυβερνήσεων να εφαρμόσουν τις διαγραφές στις σχολές. Κι αν η ρίψη της οριστικής ταφόπλακας στο μαζικό Πανεπιστήμιο εμποδίστηκε ήδη στη μεταπολίτευση από το λαϊκό κίνημα, οι συσχετισμοί για τις δυνάμεις του συστήματος σήμερα είναι πιο ευνοϊκοί. Οι ντόπιοι κυρίαρχοι, υπό τις αυστηρές εντολές ΗΠΑ και ΕΕ, εν μέσω της κρίσης τους και της όξυνσης των μεταξύ τους αντιθέσεων, παίρνουν μέτρα εξαθλίωσης των εργαζομένων και ολοένα εντείνουν την επίθεσή τους στην αποσυγκροτημένη νεολαία.
Έτσι, όσον αφορά τις διαγραφές, οι νόμοι Γιαννάκου και Διαμαντοπούλου που προέβλεψαν για πρώτη φορά όρια φοίτησης στη σπουδάζουσα νεολαία τα 2ν και ν+2 χρόνια αντίστοιχα, αποτέλεσαν τις κύριες πρόσφατες ρυθμίσεις με τις οποίες οι εκάστοτε κυβερνώντες κέντραραν σε αυτές και βάλθηκαν να ξεκάνουν- χειραγωγήσουν τον φοιτητόκοσμο. Στη συνέχεια, τόσο η προώθηση του σχεδίου Αθηνά όσο και οι απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων εξυπηρετούσαν και αυτό τον στόχο, για να φτάσουμε στην ευθεία διαγραφή πέρσι 1.500 συμφοιτητών μας από το ΤΕΙ Αθήνας και την τελευταία προκλητική δήλωση του υπουργείου για συνολικά 17.000 διαγραφές σε αυτό, από το 2007. Η σημερινή κυβέρνηση δίνει συνεπώς συνεχώς τα διαπιστευτήρια της στους προστάτες της, εφαρμόζοντας την αντιλαϊκή της πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια σταθερά και αποφασιστικά.
Μα γιατί να μας διαγράψουν;
1ον γιατί όλος αυτός ο συρφετός ζει και αναπαράγεται στη βάση του ξεζουμίσματός μας. Η τριτοβάθμια δε θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη από την επίθεση που δέχονται συνολικά λαός και νεολαία, με κάθε κοινωνικό-εργασιακό κεκτημένο στο απόσπασμα. Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στους ιμπεριαλιστές των ΕΕ- νάτο μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο και σε μια τεράστια ΕΟΖ. Είναι άλλωστε αυτή η σχέση εξάρτησης της χώρας μας από τη Δύση που έχει κατοχυρώσει την αποβιομηχάνιση, τη διάλυση της αγροτικής παραγωγής και την παραρτημοποίηση της οικονομίας. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ανάγκες του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου για εργατικό δυναμικό είναι πολύ συγκεκριμένες: φτηνό, ευέλικτο, να μη βγάζει κιχ στις ορέξεις τους για περισσότερα κέρδη, απαλλαγμένο από τις κατακτήσεις- βαρίδια προηγούμενων δεκαετιών.
2ον γιατί μόνο για «λιμνάζοντες» δεν πρόκειται. Αντίθετα, το Πανεπιστήμιο του μνημονίου, πλήρως ευθυγραμμισμένο στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου, έχει οικοδομηθεί σχεδιασμένα σε ακόμα πιο ταξική βάση. Ο λόγος γίνεται για έναν μεγάλο αριθμό φοιτητών που από νωρίς, με ένα σωρό ταξικούς φραγμούς, πετιέται εκτός, ώστε να επανδρώσει τις στρατιές ανέργων-μισοανέργων που είναι απαραίτητες σήμερα, έτοιμες να εργαστούν υπό τις πιο άθλιες εργασιακές συνθήκες και να λένε και «ευχαριστώ»! Οι διαγραφές λοιπόν έρχονται να αποτελέσουν το αποκορύφωμα της διαδικασίας αυτής αποκλεισμού των παιδιών των λαϊκών οικογενειών από την απόκτηση πτυχίου και εργασιακών δικαιωμάτων. Και είναι τέτοια η εντατικοποίηση και η πίεση που μας ασκεί η εφαρμογή τους «να τελειώνουμε», που η σημερινή υποταγή στους εμπνευστές και υλοποιητές της είναι αναμφισβήτητα αυριανή υποταγή στον εργοδότη. Είτε καταλήγει στο σκύψιμο πάνω από ένα βιβλίο είτε στην αποδοκιμασία των συλλογικών μας διαδικασιών, της συνδικαλιστικής δράσης και του ασύλου, με τη φασιστικοποίηση της δημόσιας κ πολιτικής ζωής στο απόγειο, μας παραδίδει αφοπλισμένους στις εντολές τους, απογυμνωμένους από κάθε συλλογική αναπαράσταση κ μνήμη. Σ’ αυτό το κλίμα πειθάρχησης, γίνεται τελικά φανερό ότι η προώθηση των διαγραφών θα αποτελέσει αφετηρία για κλιμάκωση της επίθεσης σε όλα τα μέτωπα (συγγράμματα, σίτιση, στέγαση, ρυθμοί σπουδών κ.λπ.)
Μύθοι και τέρατα περί «αιωνίων»
Ποιοι είναι
Αλήθεια, ποιοι συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την τεράστια τάχα απειλή των αιωνίων, τεμπέληδων κλπ; Μήπως δεν είναι φοιτητές που εισήχθησαν στη σχολή με κόπους και θυσίες μέσα από τη σκληρή διαδικασία των πανελληνίων; Μήπως δεν είναι εκείνοι που αναγκάστηκαν να βρουν δουλειά για να ανταπεξέλθουν σε ένα περιβάλλον όλο και πιο αφιλόξενο, με το χτύπημα στα φοιτητικά τους δικαιώματα να κλιμακώνεται; Ή μήπως δεν είναι αυτοί που και τότε δεν τα κατάφεραν και αναγκάστηκαν να παρατήσουν τις σπουδές τους και να γυρίσουν στον τόπο κατοικίας τους; Κι όμως, το πολιτικό προσωπικό της χώρας όχι μόνο δεν τα επισημαίνει αυτά, αλλά τολμάει να βάζει τρομερές και φοβερές ταμπέλες σε όσους το ίδιο έκοψε από το 6ο έτος και μετά το δικαίωμα σε σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο. Ποντάροντας στον κοινωνικό αυτοματισμό, θέλει να στρέψει τον έναν φοιτητή εναντίον του άλλου, όπως πολλές φορές έχει κάνει στο παρελθόν με τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους καθηγητές, κ.ά.…
Πόσο κοστίζουν τελικά;
Υπουργείο προειδοποιεί: ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ! Κοστίζουν μάλιστα, λέει, τόσο που μια πρωία παραλίγο να απαιτήσει και δίδακτρα για την εξαγορά παράτασης της φοιτητικής τους ιδιότητας! Κρύβει προφανώς ότι δεν κοστίζουμε τίποτα, αφού μετά τα ν+2 χρόνια φοίτησης μας αφήνει στη μοίρα μας. Κρύβει ότι οι φόροι που πληρώνουν με θυσίες οι οικογένειές μας μάς εξασφαλίζουν και με το παραπάνω, ότι η ίδια η ύπαρξη και η διαιώνιση αυτών που υπηρετεί βασίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζόμενων γονιών μας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μη τους χρωστάμε αλλά να μας χρωστάνε πολλαπλάσια!
«Εγώ σιγά μη διαγραφώ»!
Ελπίδες ίσως έδωσε το υπουργείο με το μπόνους δύο εξεταστικών σε όσους φοιτητές απειλούνται με διαγραφή μεν, συμμετείχαν δε τα τελευταία 2 χρόνια σε εξεταστική. Η «καλοκαγαθία» του όμως αποδεικνύεται κάλπικη, αφού τη στιγμή που κάνει καθεστώς τα τεστάκια, τις αλυσίδες, τα υποχρεωτικά, τις εξεταστικές- σφαγείο και φαστ τρακ, δίνει απλά το φιλί του Ιούδα, πριν τους ξεκάνει μια και καλή… Στην ουσία, κατοχυρώνοντας τη διάκριση σε ενεργούς- ανενεργούς φοιτητές, προσβλέπει στη νομιμοποίηση στις συνειδήσεις της σπουδάζουσας νεολαίας του μέτρου των διαγραφών διασπώντας τους. Εδώ είναι ανάγκη να γίνει ξεκάθαρο το εξής: η αποδοχή των 180.000 «λιμναζόντων» σήμερα ισοδυναμεί με την αποδοχή του ν. πλαίσιο και της επιταγής του για ν+2 χρόνια φοίτησης από δω και στο εξής, η επικύρωση μιας διαγραφής σήμερα –με οποιοδήποτε κριτήριο- αποτελεί την επικύρωση της δικιάς μας διαγραφής αύριο.
Αν φύγουν οι «λιμνάζοντες», θα ανοίξουν οι πόρτες για τους υπόλοιπους;;;
Οι διαγραφές, ως κομμάτι του νόμου πλαίσιο και του συνόλου των εκπαιδευτικών αντιμεταρρυθμίσεων (διαγραφή σε 3 αποτυχίες μαθημάτων- κατάργηση δωρεάν συγγράμματος, σίτισης, στέγασης, δίδακτρα κ.ά.) επιβάλλονται και από την αξιολόγηση, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Μπολόνια, δίνοντας μας ακόμα μια εικόνα για το τι μέλλει γενέσθαι. Η αξιολόγηση μέσω της δημιουργίας σχολών ελίτ από τη μία, παρκινγκ ανέργων από την άλλη, με κριτήριο το κατά πόσο εφαρμόζονται τα παραπάνω, όχι μόνο δεν «ανοίγει θέσεις» αλλά εντείνει ταξικούς φραγμούς και εντατικοποίηση. Εξάλλου μιλώντας ξεκάθαρα για αναλογία φοιτητών- καθηγητών- διοικητικού προσωπικού, με το σχέδιο Αθηνά στα σκαριά και τις απολύσεις διοικητικών σε ισχύ, σίγουρα δεν είναι μακριά οι φρέσκες λίστες «λιμναζόντων»… Κι όλα αυτά την περίοδο που μειώνονται οι εισακτέοι ανά σχολή. Τέλος, τα επιχειρήματα περί συνωστισμού των πανεπιστημίων από όσους ξεπερνούν τα ν+2 χρόνια ένα στόχο έχουν: να πείσουν ότι λίγοι και εκλεκτοί πρέπει να σπουδάζουν και να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και να συνδέσουν την ανεργία με το μαζικό πανεπιστήμιο αντί με το σάπιο σύστημα που την παράγει και την εκτοξεύει στα ύψη.
Και τι να κάνουμε;
Είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στις διαγραφές, γνωρίζοντας ότι έτσι δίνουμε μια σπουδαία μάχη συνολικά για τις σπουδές, τη δουλειά και τις ελευθερίες μας. Να εμμείνουμε ανυποχώρητα στο αίτημα «ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ» χωρίς όρους και προϋποθέσεις, που αποπροσανατολίζουν από τον αγώνα που πρέπει να δοθεί και αποτελούν το τυρί στη φάκα του υπουργείου! Να στρέψουμε την πλάτη σε μεγαλοκαθηγητάδες και πρυτάνεις που τάχα κόπτονται για τις διαγραφές, ενώ συγχρόνως σιγοντάρουν τα ψευτοδιλήμματα του υπουργείου και υπογράφουν την ίδια περίοδο τους Οργανισμούς υποθηκεύοντας ξανά μανά το μέλλον μας! Να μην εγκλωβιστούμε στον ατομικό δρόμο που μας τάζουν ΠΑΣΠ- ΔΑΠ, ότι δήθεν θα τη σκαπουλάρουμε ατομικά και ανέξοδα και με την ευγενική χορηγία τους! Χωρίς αυταπάτες για όλους αυτούς τους δήθεν ειδήμονες που είναι πάντα πρόθυμοι να αναλάβουν τη λύση των προβλημάτων μας για να μας παρατήσουν την επόμενη στα κρύα του λουτρού! Τη λύση θα τη δώσει η εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις!
Έχουμε χρέος να μπούμε στις γενικές μας συνελεύσεις, αναδεικνύοντας ότι είναι δικαίωμα ο κάθε φοιτητής να τελειώνει τη σχολή του όποτε θέλει, χωρίς κανένα όριο, βάζοντας ως στόχο πάλης την απόσυρση του μέτρου των διαγραφών και τη συνολική ανατροπή του ν. πλαίσιο. Έχουμε χρέος να υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, με όπλο τους συλλόγους μας και την κοινή δράση! Να συμβάλλουμε στην οικοδόμηση ενός ανεξάρτητου από το κράτος και τους μηχανισμούς του, ανυποχώρητου φοιτητικού κινήματος, στο πλευρό των λαϊκών και εργατικών αγώνων.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΙΟ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΠΛΑΙΣΙΟ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ
ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Σχόλια