ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ! ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙ!


Σε νέο κύκλο κινητοποιήσεων μπαίνουν οι διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των διαπιστωτικών πράξεων, που περιλαμβάνουν τις λίστες όλων εκείνων των υπαλλήλων που περνούν στη διαθεσιμότητα, αντιστεκόμενοι συγχρόνως στις πρώτες απολύσεις που έρχονται στις 24 Μαΐου για του υπαλλήλους του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σε απεργία στις 13 και 14 Μαΐου, καλεί η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ ήδη έχουν προγραμματιστεί νέοι γύροι Συνελεύσεων με στόχο τη συγκρότηση μετώπου απέναντι στο καθεστώς των διαθεσιμοτήτων.

Λίγους μήνες μετά την πολύμηνη απεργία των διοικητικών υπαλλήλων σε ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, η κυβέρνηση , πιστή στις επιταγές των ξένων ιμπεριαλιστών ΕΕ και ΔΝΤ, αποδεικνύει πως η επίθεση θα προχωρά και θα βαθαίνει μέχρι να τσακίσει κάθε λαϊκή κατάκτηση. Στο βωμό της δήθεν «ανάπτυξης», πετάνε στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, με την σφραγίδα της διαθεσιμότητας, υλοποιώντας το στόχο για 150.000 απολύσεις στο Δημόσιο. Απολύσεις που έρχονται να συγχωνεύσουν και να διαλύσουν δομές και υπηρεσίες, να τσακίσουν το δικαίωμα σε μόνιμη και σταθερή εργασία, να κάνουν πραγματικότητα την επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα και να χτυπήσουν κάθε προηγούμενη κατάκτηση του εργατικού κινήματος.

Για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται, πως οι ισχυρισμοί και οι υποσχέσεις του Υπ. Παιδείας περί ένταξης των απολυόμενων σε θέσεις ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ ή στην κινητικότητα και περί μείωσης του αριθμού των διαθέσιμων δεν ήταν παρά κούφια λόγια. Ψεύτικες υποσχέσεις που πήγαιναν πακέτο με τις «αγωνιστικές» διαθέσεις των Πρυτάνεων και των Συγκλητικών, αλλά και με τις τρικλοποδιές των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που υπέσκαπταν την απεργία. Όλοι αυτοί, που ήταν δήθεν στο πλευρό των διοικητικών, προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα και την αποφασιστικότητα των απεργών, αποδεικνύοντας πως μοναδικός ρόλος τους ήταν να περάσει η κυβερνητική πολιτική, όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα για το σύστημα.
Είναι αναγκαίο, οι διοικητικοί υπάλληλοι γνωρίζοντας πλέον ποιον μπορούν να έχουν δίπλα τους και ποιόν όχι, γνωρίζοντας πια από ψεύτικες υποσχέσεις, να μην σκύψουν το κεφάλι απέναντι σε αυτή τη πολιτική που τους πετά στο δρόμο. Να διεκδικήσουν το δικαίωμα σε μόνιμη και σταθερή εργασία, το δικαίωμα για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Οι φοιτητικοί σύλλογοι, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα, έτσι και τώρα να σταθούν αλληλέγγυοι στου υπαλλήλους. Γνωρίζουμε καλά πως οι διαθεσιμότητες των διοικητικών δεν μας αφήνουν ανέπαφους, αλλά αντιθέτως, ανοίγουν το δρόμο για τη συνέχιση τις βάρβαρης επίθεσης μέσα στις σχολές. Πέρα από την υπολειτουργία των ιδρυμάτων, καθώς υπάρχουν σχολές που έχουν μείνει χωρίς γραμματειακή υποστήριξη, με αφορμή τις απολύσεις επικείμενη είναι η είσοδος εργολαβιών μέσα στις σχολές και ακολούθως η επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές. Ταυτόχρονα ένα Σχέδιο Αθηνά Νο.2 βρίσκεται στα σκαριά. Είναι ξεκάθαρη άλλωστε η πρόθεση της «Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση» (Α.ΔΙ.Π), που ζητά από κάθε ίδρυμα λεπτομερή καταγραφή της κατάστασης στην οποία αυτό βρίσκεται (αναφορικά με αριθμό φοιτητών, υπαλλήλων , καθηγητών κ.λπ.). Απ’ ό, τι φαίνεται οι περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και σχολών, που θα φέρουν με τη σειρά τους διαγραφές φοιτητών, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για τη διασφάλιση της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση(!)

Οι διαθεσιμότητες – απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων αποτελούν κομμάτι της ίδιας επίθεσης που δεχόμαστε και εμείς ως φοιτητές. Της επίθεσης εκείνης, που δημιουργεί το Πανεπιστήμιο του Μνημονίου, ένα Πανεπιστήμιο με ταξικούς φραγμούς, προθάλαμο του εργασιακού μεσαίωνα που επιβάλλουν. Για να μπορούν να έχουν μελλοντικούς εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, που όταν αύριο θα απολύονται και αυτοί, να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι. Οι φοιτητές λοιπόν πρέπει να βρεθούν στο πλευρό των διοικητικών, απέναντι σε μια επίθεση που όσο δεν βρίσκει αντιστάσεις, θα οξύνεται, τσακίζοντας όσα με αγώνες έχουν κατακτηθεί από το λαό και τη νεολαία.

Σχόλια