Συμφοιτητή
συμφοιτήτρια,
Νομίζουμε πως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με μια
προκήρυξη που διακίνησε η γραμματεία του ΜΑΣ πριν από κάποιες μέρες. Αυτό γιατί
εκτιμούμε ότι τα καθήκοντα του φοιτητικού κινήματος, είναι πολύ σοβαρά για να
προσεγγίζονται με μια ελαφρότητα και δυο τρεις προτάσεις για αλλαγή της
διαδικασίας διεξαγωγής των γενικών συνελεύσεων. Το ερώτημα είναι ποιοι
κινούνται στην κατεύθυνση να αναλάβουν
αυτά τα καθήκοντα.
Προσπαθώντας
σύντομα να περιγράψουμε την κατάσταση στην κοινωνία θα λέγαμε πως αυτό που
χαρακτηρίζει την περίοδο που ζούμε είναι μια άγρια συντεταγμένη επίθεση των
δυνάμεων του συστήματος στους εργαζόμενους, την εργατική τάξη, την νεολαία, το
λαό. Διαλύοντας κάθε εργατική λαϊκή κατάκτηση. Είναι μια ταξική επίθεση. Είναι αποτέλεσμα και επιλογή
του χτυπημένου απ’ την κρίση καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Σε μια χώρα εξαρτημένη απ’ τα
ιμπεριαλιστικά κέντρα ΗΠΑ – ΕΕ, όπως είναι η Ελλάδα, αυτή η επίθεση που
εκφράζεται απ’ την πολιτική της κυβέρνησης και των εντολών ΔΝΤ και ΕΕ, παίρνει
πιο έντονα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Παράλληλα το σύστημα προωθεί τη
φασιστικοποιήση της δημόσιας και πολιτικής ζωής, με στόχο να τρομοκρατήσει το
λαό και τη νεολαία.
Στην
εκπαίδευση αυτό που επιδιώκουν, είναι η βίαιη προσαρμογή όλων των βαθμίδων σε μια
κατεύθυνση που να συμβαδίζει με τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν. Γι’ αυτό
η προώθηση του νόμου πλαίσιο, οι
διαγραφές, η κατάργηση του δωρεάν συγγράμματος, το περαιτέρω χτύπημα στη σίτιση-στέγαση
και πολλά άλλα. Ταξικοί φραγμοί και παράλληλα κατάργηση του ασύλου, πειθάρχηση
και έλεγχος. Ένα πανεπιστήμιο για λίγους κι εκλεκτούς.
Απέναντι
σε όλα αυτά, ο δρόμος του αγώνα είναι μονόδρομος για τους φοιτητές των φτωχών λαϊκών
στρωμάτων. Η οικοδόμηση ενός ανεξάρτητου φοιτητικού κινήματος μέσα από που θα
παλεύει στο πλάι του λαού και της εργατικής τάξης για την ανατροπή αυτής της
επίθεσης.
Υποτίθεται
πως το ΜΑΣ, θέλει να υπερασπιστεί τις γενικές συνελεύσεις απ’ αυτούς που τις
καταστρέφουν. Όλη η ουσία της προκλητικής τοποθέτησης του για τις κατ’ όνομα,
όπως λέει, γενικές συνελεύσεις είναι μια υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό και
μια δήλωση νομιμοφροσύνης στο σύστημα και στη δυνατότητα των φοιτητών να
συνδικαλίζονται. Υποτάσσεται στο ‘έξω τα κόμματα’ και το αναπαράγει για να
ψαρέψει σε θολά νερά όταν τσουβαλιάζει τις πολιτικές απόψεις για να τους κάνει,
υποτίθεται, κριτική. Συκοφαντούν όταν λένε πως δεν μπορούν οι φοιτητές να
μιλήσουν σε μια γενική συνέλευση. Όταν υπερασπίζονται μέσα στις γενικές
συνελεύσεις πως παραμιλάμε πολιτικά και φεύγει ο κόσμος. Τέτοια επιχειρήματα
στα πανεπιστήμια ‘για την υπεράσπιση των ανεξάρτητων φοιτητών’ απ’ τη ΔΑΠ τα
ακούγαμε συνήθως. Αλήθεια, θα είναι πιο δημοκρατικές οι εισηγήσεις και προτάσεις
των διοικητικών συμβουλίων, που κυριαρχεί η ΔΑΠ, που προτείνετε(!); Θα
εκφράζουν καλύτερα το φοιτητή απ’ την ίδια του τη φωνή στη γενική συνέλευση;
Συνάδελφοι του ΜΑΣ αυτές τις προτάσεις που κάνετε στο τέλος να προσέχετε γιατί
μπορεί να τις υιοθετήσει το υπουργείο. Εν’ πάση περιπτώσει το φοιτητικό κίνημα
με αυτές τις διαδικασίες έριξε νόμους και έδωσε μεγάλες συγκρούσεις με το
σύστημα στο παρελθόν. Μιλώντας και δρώντας πολιτικά. Με ενότητα και
αντιπαράθεση απόψεων. Ανατρέποντας τον αρνητικό συσχετισμό. Όχι τζογάροντας και
στην υποταγή με τοποθετήσεις του τύπου «είναι λογικό να αηδιάζεις» απ’ τις
γενικές συνελεύσεις.
Συμφοιτητή
συμφοιτήτρια,
Η
στάση του ΜΑΣ, της ΠΚΣ και της ΚΝΕ είναι γνωστή από πολύ παλιά. Είναι ένας
μηχανισμός που διακατέχεται από φόβο απέναντι στο κίνημα και τις διαδικασίες
που δεν ελέγχει απόλυτα. Η μόνη πρόταση επί της ουσίας του ΜΑΣ, της ΚΝΕ και του
ΚΚΕ για το κίνημα είναι η πρόσδεση των συλλόγων και των σωματείων στην
κατεύθυνση του ΜΑΣ και του ΠΑΜΕ. Η μόνη «κινηματική» διαδικασία που
αναγνωρίζουν είναι οι παρεμβάσεις του ΜΑΣ και του ΠΑΜΕ. Οι μόνοι αγώνες που καλεί
δεν είναι αυτοί που θέτουν το ζήτημα της μαζικής σύγκρουσης, αλλά τα εφετζίδικα
χάπενινγκ των «αποφασισμένων κομμουνιστών». Έχει αποδείξει τη νομιμοφροσύνη του
δίνοντας διαπιστευτήρια στο σύστημα σε κάθε ξέσπασμα της νεολαίας και του λαού.
Από πολύ πρόσφατα στην απεργία των καθηγητών το Μάη που καλούσε τους μαθητές σε
διάβασμα, το Δεκέμβρη του 08 που τον κατήγγειλε, το φοιτητικό κίνημα του 06 –
07 που σύρθηκε με το ζόρι, στις πλατείες στο μεσοπρόθεσμο με τις προτάσεις για
εκλογές. Μέχρι πολύ παλιά τη μη συμμετοχή του στον νικηφόρο αγώνα για το ν.815
και τις τοποθετήσεις για προβοκάτορες στο Πολυτεχνείο του ‘73.
Η
ουσιαστική πολιτική ερμηνεία της φοβικότητας του ΜΑΣ να βρίσκεται με άλλες απόψεις και σε διαδικασίες που
μπορεί να έχουν κινηματικά καθήκοντα, είναι πως όταν οικοδομείται κίνημα και
εκδηλώνεται σύγκρουση με το σύστημα, πρέπει να διαλέγει μια απ τις δυο μεριές.
Δε χωράνε μεσοβέζικες λύσεις. Αυτή τη δυσκολία την είχε και θα την έχει ως
ρεφορμιστική δύναμη που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο κίνημα και το
σύστημα.
Σε ό,τι μας αφορά, εκτιμάμε πως η ασφυκτική
κατάσταση που δημιουργεί το σύστημα στους φοιτητές των φτωχών λαϊκών
οικογενειών στο πανεπιστήμιο, θα ενεργοποιεί συνεχώς αντιστάσεις των φοιτητών.
Ο δρόμος για τη συγκρότηση μαζικού φοιτητικού κινήματος, περνά μέσα απ τη μαζικοποίηση
των αντιστάσεων, των συνελεύσεων, των καταλήψεων, των διαδηλώσεων, μέσα απ το
ζωντάνεμα των οργάνων πάλης. Σίγουρα στο δρόμο για εκεί το φοιτιτηκό κίνημα θα
λύσει και τους λογαριασμούς του με απόψεις όπως του ΜΑΣ και άλλων δυνάμεων που
παίζουν ρόλο διαλυτικό και συμβιβαστικό.
Σχόλια