1.Ζούμε στη δίνη μιας προτωφανούς επίθεσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος στους λαούς ,σε όλα τα εργασιακά-κοινωνικά-δημοκρατικά δικαιώματα που κατέκτησαν με την πάλη τους το προηγούμενο αιώνα. Η επίθεση αυτή γίνεται σε ένα πεδίο ολοένα καιο οξυμένων ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για το ποιος θα βγει περρισσότερο κερδισμένος(ή λιγότερο χαμένος) από τη παγκόσμια οικονομική και πολιτική κρίση. Αυτός ο ανταγωνισμός είναι αυτός που καθορίζει τις εξελίξεις σε αυτή τη φάση και εκφράζεται σε όλα τα πεδία: από το οικονομικό, νομισματικό, πολιτικό έως και το στρατιωτικό.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας ,στα πλαίσια της διπλής εξάρτησης από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, γινόμαστε μάρτυρες στη ληστρική επιδρομή στις πλουτοπαραγωγικές πηγες,στο δημοσιο πλούτο. Ταυτόχρονα εχούν ήδη νομοθετήσει μια χιονοστιβάδα από αντιλαικά- αντεργατικά μέτρα μετατρέπωντας σε κόλαση κάθε πτυχή ζωής του λαού. Η ελληνική αρχούσα τάξη σε ρόλο εντολοδόχου, πιστή στις παραδόσεις της, συνηγορεί στη μετατροπή της χώρας σε απροκάλυπτο προτεκτοράτο για να διασφαλίσει τη δικιά της κυριαρχία στο λαό.
Η επίθεση αυτή δεν έχει συγκυριακό, προσωρινό χαρακτήρα. Δεν οφείλεται στο χρέος, το οποίο χρησιμοποίειται για τον εκβιασμό και τη τρομοκράτηση του λαού. Το επικείμενο ''κούρεμά''του συνοδεύεται από σκληρά ανταλάγματα που βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας και την κυριαρχία των ιμπεριαλιστών. Σε αυτή τη βάση το πηγάδι οπού καταβυθίζονται τα όρια διαβίωσης του λαού δεν έχει πάτο,αν δεν του βάλει η ίδια η λαική πάλη.
2.Η οργή και η αγανάκτηση όλων των λαικών στρωμάτων της κοινωνίας έχει οδηγήσει σε προτωφανείς κινητοποιήσεις.Ο αγώνας των κατοίκων της κερατέας,οι μεγαλειωδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις σχολείων και σχολών,οι πλατείες και οι τελευταίες διαδηλώσεις στις παρελάσεις δίνουν αποφασιστικα το τόνο στον οποιο κινείται ο λαός το τελευταίο διάστημα.Συχρόνως από τη συμμετοχή τους ενεργά στις κινητοποίησεις, χιλιάδες εργαζομένων και νεολλαίας ανδρώνονται πολιτικά στη κατεύθυνση του αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρης επίθεσης.Δεν εμπιστεύονται πια τη κυβέρνηση και τα αστικά πολιτικά κόμματα,και έτσι το σύστημα εντείνει την καταστολή σε καθε φωνή που διαμαρτύρεται,σε κάθε φωνή που διαδηλώνει.
Αναντίστοιχη με τις διαθέσεις του λαού βρίσκεται η πλειοψηφία της Αριστεράς, επίσημης ή μη. Τοποθετεί όριο σε κάθε κίνημα που ξεσπαεί τις επόμενες κάλπες, ωστε να μετατρέψει τον αγωνιζόμενο λαό σε αγωνιστικούς ψηφοφόρους της,για να προωθήσει τα ποικοιλόχρωμα προγράμματα σωτηρίας,να πλασαριστεί καλύτερα στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι ζητάει με κάθε δυνατό τρόπο να ''φύγει η κυβέρνηση'' αποπροσανατολίζοντας την πάλη του λαού.
Η πραγματικότητα είναι όμως τελείως διαφορετικη και οι απαίτήσεις της είναι να παρεί ο λαός στα χέρια του τον αγώνα και να διεκδικήσει το μέλλον του στο δρόμο.
3.H νεολλαία βιώνει κι αυτή την βάρβαρη πολιτική του συστήματος κάτω από το δικό της ιδιαίτερο πρίσμα. Πολύ περισσότερο, αντιλαμβάνεται ότι αυτη θα δεχτεί ολοκληρωτικα τις συνέπειες της επίθεσης στους εργαζόμενους,οτί υπονομεύεται και το δικό της μέλλον,η δική της προοπτική. Και καλείται(και ειδικότερα το φοιτικό κινημα)να διαλέξει στρατόπεδο για να τοποθετηθεί στις εξελίξεις.
Ήδη η σπουδάζουσα νεολαία αντιμετωπίζει την επίθεση στον ''δικό της χώρο''στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Το σύστημα με ναυαρχίδα του τον ,πρόσφατα ψηφισμένο ,νόμο πλαίσιο επιχειρεί να εναρμονίσει την εκπαίδευση(και ειδικότερα τη τριτοβάθμια) στο νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Θεμελιώνει δηλαδή το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου. Έτσι κατεδαφίζει τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και μετατρέπει τα φοιτικά δικαιώματα σε ατομικό προνόμιο. Υψώνει τους ταξικούς φραγμούς με την εισαγωγή διδακτρων και την εντατικοποίηση των σπουδών .Διαλύει τα πτυχία ωστε να χτυπηθούν τα αυριανά εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Καταργεί το άσυλο και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες για να οχυρωθεί απέναντι στο φοιτικό κίνημα.
Για να τα υλοιποήσει όλα αυτά αλλάζει το μηχανισμό διοίκησης των ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα εκβιάζονται οι πρυτανικές αρχές με την διακοπή της χρηματοδότησης ώστε να περιοριστούν τα φάλτσα.
4.Η αντίθεση των φοιτητών στο νεό νόμο πλαίσιο και στη γενικότερη πολιτική,τροφοδότησε το κύμα των καταλήψεων στην αρχή του ακαδημαικού έτους. Οι φοιτητές μέσα από ιδαίτερα μαζικές γενικές συνελεύσεις,μπήκαν μαχητικά σε κινητοποιήσεις για την ανατροπή του νόμου.Ακόμα παραπέρα η σπουδάζουσα νεολλαία βγήκε οργανώμενα ενάντια στη βάρβαρη πολιτική του συστήματος,όπως συμπυκνωνεται στα μέτρα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Οι Αγωνιστκές Κινήσεις έβαλαν απο τη αρχή την αναγκη οικοδόμησης ενός μαχητικού φοιτικού κινήματος για να μπορέσει να δωσει αποτελεσματικά τη μάχη. Την αναγκη συνδεσης του με το λαικό εργατικό κίνημα στην πράξη και όχι στα λόγια. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του αγώνα από τις κυριαρχες δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, η προπαγάνδα του συστήματος αλλά και η στάση της υπόλοιπης Αριστεράς έδρασαν παραλυτικά για τη συνέχιση των κινητοποίησεων.
5.Παρόλα αυτα οι αιτίες που έβγαλαν τους φοιτητές στους δρόμους δεν έχουν εκλείψει,το αντίθετο μάλιστα. Και η επιχείρηση ''εφαρμογή του νόμου'' από το υπουργειου και η κλιμακούμενη αντιλαική επιθεση από τη κυβέρνηση δυναμιτίζουν το κλίμα στις σχολές. Μπροστα στη σπουδάζουσα νεολλαία μπαίνει επιτακτικά το καθήκον να ξαναμπεί στα αμφιθέατρα και να οργανώσει τη πάλη της.
6.Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν τη νεολαία να μπει δυναμικά και αποφασιστικά στον αγώνα και να ενισχύσει τη πάλη του λαού. Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις δείχνουν την αγωνιώδη προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας να βρει μια κυβερνητική λύση για να βγει από τη πίεση του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών και να αποκατασταθεί στα μάτια του λαού. Καταλύτης μπορεί είναι ο λαος αν κλιμακώσει τον αγώνα και τις αντιστάσεις του. Το φοιτικό κίνημα πρέπει και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της επίθεσης.
Να ενισχύσουμε τα συλλογικά μας όργανα,να κάνουμε τους συλλόγους εργαλεία για την οργάνωση και την πάλη μας.Να υπεράσπίσουμε το άσυλο που ως χώρο ελεύθερης πολιτικοποίησης, συνδικαλιστικής δράσης και διεξαγωγής αγώνων.
Να αντραπεί το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου,να εναντιωθούμε απέναντι στην εκπαιδευτική αντιμεταρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες.Η διεκδίκηση των σπουδών μας,η πάλη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς,η διεκδίκηση πτυχιών με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα μπορούν να ανοίξουν νέους κύκλους κινητοποήσεων μέσα στις σχολές.Να συνδεθούμε με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς σε κοινό μέτωπο για να παλέψουμε για Δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Να δυναμώσει-να ενισχυθεί η αντιιμπεριαλιστικη κατεύθυνση στο κίνημα.Να παλέψουμε για να σπάσουν τα δεσμά της εξάρτησης που κρατούν την χώρα λάφυρο στα χέρια των ιμπεριαλιστών.Να αποκρούσουμε τους εκβιασμούς και τις μανούβρες τους. Για να απεμπλακεί η χώρα από την Ε.Ε, να φύγει το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ με τις βάσεις του και η τρόικα.Με ολές μας τις δυνάμεις να συνταχτοϊμέ στο στρατόπεδο της λαικης πάλης για να αποκρουστεί-ανατραπεί η βάρβαρη αντιλαική πολιτική. Αυτό είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει η νεολαία. Μόνο μέσα από την διαρκή πάλη της μπορεί να κερδίσει νίκες. Και θα τα καταφέρουμε. Συνέλευση με την Συνέλευση, διαδήλωση με την διαδήλωση και απεργία με την απεργία θα νικήσουμε την μαυρίλα του συστήματος και θα ανοίξει ο δρόμος για νέες κατακτήσεις και για μια άλλη κοινωνία.
Ιδιαίτερα στη χώρα μας ,στα πλαίσια της διπλής εξάρτησης από τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, γινόμαστε μάρτυρες στη ληστρική επιδρομή στις πλουτοπαραγωγικές πηγες,στο δημοσιο πλούτο. Ταυτόχρονα εχούν ήδη νομοθετήσει μια χιονοστιβάδα από αντιλαικά- αντεργατικά μέτρα μετατρέπωντας σε κόλαση κάθε πτυχή ζωής του λαού. Η ελληνική αρχούσα τάξη σε ρόλο εντολοδόχου, πιστή στις παραδόσεις της, συνηγορεί στη μετατροπή της χώρας σε απροκάλυπτο προτεκτοράτο για να διασφαλίσει τη δικιά της κυριαρχία στο λαό.
Η επίθεση αυτή δεν έχει συγκυριακό, προσωρινό χαρακτήρα. Δεν οφείλεται στο χρέος, το οποίο χρησιμοποίειται για τον εκβιασμό και τη τρομοκράτηση του λαού. Το επικείμενο ''κούρεμά''του συνοδεύεται από σκληρά ανταλάγματα που βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας και την κυριαρχία των ιμπεριαλιστών. Σε αυτή τη βάση το πηγάδι οπού καταβυθίζονται τα όρια διαβίωσης του λαού δεν έχει πάτο,αν δεν του βάλει η ίδια η λαική πάλη.
2.Η οργή και η αγανάκτηση όλων των λαικών στρωμάτων της κοινωνίας έχει οδηγήσει σε προτωφανείς κινητοποιήσεις.Ο αγώνας των κατοίκων της κερατέας,οι μεγαλειωδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις σχολείων και σχολών,οι πλατείες και οι τελευταίες διαδηλώσεις στις παρελάσεις δίνουν αποφασιστικα το τόνο στον οποιο κινείται ο λαός το τελευταίο διάστημα.Συχρόνως από τη συμμετοχή τους ενεργά στις κινητοποίησεις, χιλιάδες εργαζομένων και νεολλαίας ανδρώνονται πολιτικά στη κατεύθυνση του αγώνα για την ανατροπή της βαρβαρης επίθεσης.Δεν εμπιστεύονται πια τη κυβέρνηση και τα αστικά πολιτικά κόμματα,και έτσι το σύστημα εντείνει την καταστολή σε καθε φωνή που διαμαρτύρεται,σε κάθε φωνή που διαδηλώνει.
Αναντίστοιχη με τις διαθέσεις του λαού βρίσκεται η πλειοψηφία της Αριστεράς, επίσημης ή μη. Τοποθετεί όριο σε κάθε κίνημα που ξεσπαεί τις επόμενες κάλπες, ωστε να μετατρέψει τον αγωνιζόμενο λαό σε αγωνιστικούς ψηφοφόρους της,για να προωθήσει τα ποικοιλόχρωμα προγράμματα σωτηρίας,να πλασαριστεί καλύτερα στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι ζητάει με κάθε δυνατό τρόπο να ''φύγει η κυβέρνηση'' αποπροσανατολίζοντας την πάλη του λαού.
Η πραγματικότητα είναι όμως τελείως διαφορετικη και οι απαίτήσεις της είναι να παρεί ο λαός στα χέρια του τον αγώνα και να διεκδικήσει το μέλλον του στο δρόμο.
3.H νεολλαία βιώνει κι αυτή την βάρβαρη πολιτική του συστήματος κάτω από το δικό της ιδιαίτερο πρίσμα. Πολύ περισσότερο, αντιλαμβάνεται ότι αυτη θα δεχτεί ολοκληρωτικα τις συνέπειες της επίθεσης στους εργαζόμενους,οτί υπονομεύεται και το δικό της μέλλον,η δική της προοπτική. Και καλείται(και ειδικότερα το φοιτικό κινημα)να διαλέξει στρατόπεδο για να τοποθετηθεί στις εξελίξεις.
Ήδη η σπουδάζουσα νεολαία αντιμετωπίζει την επίθεση στον ''δικό της χώρο''στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Το σύστημα με ναυαρχίδα του τον ,πρόσφατα ψηφισμένο ,νόμο πλαίσιο επιχειρεί να εναρμονίσει την εκπαίδευση(και ειδικότερα τη τριτοβάθμια) στο νέο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Θεμελιώνει δηλαδή το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου. Έτσι κατεδαφίζει τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και μετατρέπει τα φοιτικά δικαιώματα σε ατομικό προνόμιο. Υψώνει τους ταξικούς φραγμούς με την εισαγωγή διδακτρων και την εντατικοποίηση των σπουδών .Διαλύει τα πτυχία ωστε να χτυπηθούν τα αυριανά εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας. Καταργεί το άσυλο και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες για να οχυρωθεί απέναντι στο φοιτικό κίνημα.
Για να τα υλοιποήσει όλα αυτά αλλάζει το μηχανισμό διοίκησης των ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα εκβιάζονται οι πρυτανικές αρχές με την διακοπή της χρηματοδότησης ώστε να περιοριστούν τα φάλτσα.
4.Η αντίθεση των φοιτητών στο νεό νόμο πλαίσιο και στη γενικότερη πολιτική,τροφοδότησε το κύμα των καταλήψεων στην αρχή του ακαδημαικού έτους. Οι φοιτητές μέσα από ιδαίτερα μαζικές γενικές συνελεύσεις,μπήκαν μαχητικά σε κινητοποιήσεις για την ανατροπή του νόμου.Ακόμα παραπέρα η σπουδάζουσα νεολλαία βγήκε οργανώμενα ενάντια στη βάρβαρη πολιτική του συστήματος,όπως συμπυκνωνεται στα μέτρα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Οι Αγωνιστκές Κινήσεις έβαλαν απο τη αρχή την αναγκη οικοδόμησης ενός μαχητικού φοιτικού κινήματος για να μπορέσει να δωσει αποτελεσματικά τη μάχη. Την αναγκη συνδεσης του με το λαικό εργατικό κίνημα στην πράξη και όχι στα λόγια. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του αγώνα από τις κυριαρχες δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, η προπαγάνδα του συστήματος αλλά και η στάση της υπόλοιπης Αριστεράς έδρασαν παραλυτικά για τη συνέχιση των κινητοποίησεων.
5.Παρόλα αυτα οι αιτίες που έβγαλαν τους φοιτητές στους δρόμους δεν έχουν εκλείψει,το αντίθετο μάλιστα. Και η επιχείρηση ''εφαρμογή του νόμου'' από το υπουργειου και η κλιμακούμενη αντιλαική επιθεση από τη κυβέρνηση δυναμιτίζουν το κλίμα στις σχολές. Μπροστα στη σπουδάζουσα νεολλαία μπαίνει επιτακτικά το καθήκον να ξαναμπεί στα αμφιθέατρα και να οργανώσει τη πάλη της.
6.Οι Αγωνιστικές Κινήσεις καλούν τη νεολαία να μπει δυναμικά και αποφασιστικά στον αγώνα και να ενισχύσει τη πάλη του λαού. Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις δείχνουν την αγωνιώδη προσπάθεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας να βρει μια κυβερνητική λύση για να βγει από τη πίεση του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστών και να αποκατασταθεί στα μάτια του λαού. Καταλύτης μπορεί είναι ο λαος αν κλιμακώσει τον αγώνα και τις αντιστάσεις του. Το φοιτικό κίνημα πρέπει και μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της επίθεσης.
Να ενισχύσουμε τα συλλογικά μας όργανα,να κάνουμε τους συλλόγους εργαλεία για την οργάνωση και την πάλη μας.Να υπεράσπίσουμε το άσυλο που ως χώρο ελεύθερης πολιτικοποίησης, συνδικαλιστικής δράσης και διεξαγωγής αγώνων.
Να αντραπεί το νέο Πανεπιστήμιο του Μνημονίου,να εναντιωθούμε απέναντι στην εκπαιδευτική αντιμεταρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες.Η διεκδίκηση των σπουδών μας,η πάλη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς,η διεκδίκηση πτυχιών με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα μπορούν να ανοίξουν νέους κύκλους κινητοποήσεων μέσα στις σχολές.Να συνδεθούμε με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς σε κοινό μέτωπο για να παλέψουμε για Δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Να δυναμώσει-να ενισχυθεί η αντιιμπεριαλιστικη κατεύθυνση στο κίνημα.Να παλέψουμε για να σπάσουν τα δεσμά της εξάρτησης που κρατούν την χώρα λάφυρο στα χέρια των ιμπεριαλιστών.Να αποκρούσουμε τους εκβιασμούς και τις μανούβρες τους. Για να απεμπλακεί η χώρα από την Ε.Ε, να φύγει το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ με τις βάσεις του και η τρόικα.Με ολές μας τις δυνάμεις να συνταχτοϊμέ στο στρατόπεδο της λαικης πάλης για να αποκρουστεί-ανατραπεί η βάρβαρη αντιλαική πολιτική. Αυτό είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει η νεολαία. Μόνο μέσα από την διαρκή πάλη της μπορεί να κερδίσει νίκες. Και θα τα καταφέρουμε. Συνέλευση με την Συνέλευση, διαδήλωση με την διαδήλωση και απεργία με την απεργία θα νικήσουμε την μαυρίλα του συστήματος και θα ανοίξει ο δρόμος για νέες κατακτήσεις και για μια άλλη κοινωνία.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΓΩΝΑΣ!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Σχόλια