Α. Διαμαντοπούλου: «Να κρατηθούν ανοιχτές οι σχολές»... ΑΝΕΚΔΟΤΟ Ή Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ;

Θα έλεγε κανείς ότι το υπουργείο κάνει πλάκα στους σπουδαστές των ΤΕΙ με την κατάσταση που διαμορφώνεται αφότου άνοιξαν οι σχολές. Ομως μόνο πλάκα δεν είναι, αντίθετα αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος καθώς η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα όσον αφορά τη λειτουργία των ΤΕΙ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των επιδιώξεων της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, ξένου και ντόπιου, για την εκπαίδευση.

Ποια είναι αυτή η κατάσταση όμως; Ολα άρχισαν με την εγκύκλιο που έστειλε το υπουργείο που αφορά τη μείωση των πιστώσεων για την πρόσληψη έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού. Να σημειωθεί εδώ ότι στα περισσότερα ΤΕΙ το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό έργο γίνεται από έκτακτο προσωπικό. Μείωση που φτάνει ακόμα και το ποσοστό του 70% (στο ΤΕΙ Πειραιά από 246 καθηγητές πέρυσι, φέτος δόθηκαν μόνο 70!!!), οδηγώντας ουσιαστικά τα ιδρύματα σε υπολειτουργία και κλείσιμο. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Συμβουλίου του ΤΕΙ Αθήνας για αναστολή της λειτουργίας του ιδρύματος για μία εβδομάδα και η απόφαση να μην εγγράψει τους πρωτοετείς φοιτητές και τις ειδικές κατηγορίες, όπως επίσης και η απόφαση της συνέλευσης του ΤΕΙ Πειραιά να μην πραγματοποιηθούν τα εργαστήρια με την έναρξη του νέου εξαμήνου, ακυρώνοντας ουσιαστικά το εξάμηνο καθώς τα εργαστήρια είναι ένα από τα βασικά μέρη του προγράμματος σπουδών.

Οι κατευθύνσεις αυτές δεν είναι καθόλου ξεκομμένες από το νέο νόμο πλαίσιο αλλά και από τη συνολικότερη πολιτική των Μνημονίων και του χτυπήματος κάθε δικαιώματος. Εξάλλου ο νόμος μιλάει για συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολών, που ξεκάθαρο στόχο έχουν το πέταγμα του μεγαλύτερου κομματιού της νεολαίας έξω από τα πανεπιστήμια. Επίσης ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι αυτό που αφορά τον κόσμο της εργασίας, αφού με τη συγκεκριμένη εγκύκλιο πετάει στην ανεργία έναν πολύ μεγάλο αριθμό καθηγητών.

Και εδώ φτάνουμε στο ανέκδοτο: έχουμε το υπουργείο από τη μία να πιέζει με κάθε τρόπο να κλείσουν οι καταλήψεις και να πάμε ξανά στην ομαλότητα και από την άλλη με την πολιτική που εφαρμόζει να οδηγεί τα ιδρύματα σε κλείσιμο. Δηλαδή τι μας λένε; Μην κάνετε καταλήψεις, μην αγωνίζεστε, γιατί θα σας κλείσω εγώ τις σχολές σας. Υπάρχει λοιπόν αναγκαιότητα σήμερα το σπουδαστικό κίνημα να ξεπεράσει τα ψευτοδιλήμματα που βάζει το σύστημα και να μπει μαζικά και αποφασιστικά στο δρόμο του αγώνα. Γιατί η μόνη προοπτική για τη νεολαία και συνολικά για το λαό σήμερα είναι ο αγώνας. Αγώνας για την ανατροπή του νόμου πλαίσιο, του Μνημονίου και συνολικά της πολιτικής που τσακίζει τα λαϊκά και νεολαιίστικα δικαιώματα.