Ίσως να μην προκάλεσε τόσες εντυπώσεις η υποψηφιότητα του πρύτανη του ΕΚΠΑ Φορτσάκη ως επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ. Άλλωστε, κατά τα λεγόμενα των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων, το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο δεν προσδίδει αναγκαία στα υποψήφια πρόσωπα την κομματική- πολιτική τοποθέτηση. Αντίθετα, αναγνωρίζει απλά το κύρος και την υπόληψή τους, που τα καθιστά τάχα και επάξια για αυτή τη θέση. Είναι όμως πράγματι έτσι;
Σίγουρα, στο σύντομο χρονικό διάστημα της θητείας του Θ Φορτσάκη, αποκαλύφθηκε πλήρως ο ρόλος και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ως πρύτανης στο Πανεπιστήμιο. Πρώτον, έκανε ότι περνάει από το χέρι του για να περάσει και να εφαρμοστεί στο ΕΚΠΑ το σύνολο του ν. πλαίσιο, από το πετσόκομμα των φοιτητικών παροχών (σίτιση, στέγαση, βιβλία) και τις διαγραφές, που αποτέλεσαν για τον φοιτητόκοσμο και την απογείωση των ταξικών φραγμών και της εντατικοποίησης, μέχρι τις διαθεσιμότητες- απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων. Δεύτερον, προχώρησε σε άκρως φασίζουσα ρητορική και πρακτική, εξαπολύοντας τα ΜΑΤ έξω από την πρυτανεία και τη Νομική καθώς και σε πολλαπλές φοιτητικές κινητοποιήσεις, επιβάλλοντας λοκ άουτ και απειλώντας τους φοιτητές με μηνύσεις. Αποκορύφωμα υπήρξε εξάλλου η δήλωσή του για κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, σε μια προσπάθεια να τσακιστεί ο φοιτητικός συνδικαλισμός, τα όργανα και μέσα πάλης των φοιτητών, στο φόντο της γενικευμένης φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής.
Εν καιρώ εκλογών, λοιπόν, η ΝΔ δεν έχει κάνει προφανώς βήμα πίσω από την πολιτική της φασιστικοποίησης. Κάθε άλλο, η ανάγκη για εδραίωση των αντιλαϊκών μέτρων και καταστολή κάθε φωνής αντίστασης συμπλέκεται με την επιδίωξή της για εκλογική πρωτιά και κατ’ επέκταση επανασυσπείρωσή της. Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μίγμα, με αποτέλεσμα μία ακόμα πιο αντιδραστική μετατόπιση. Μία έκφρασή της είναι οι ρατσιστικές δηλώσεις υπεράσπισης του δολοφονικού για τους μετανάστες φράχτη του Έβρου από τον Σαμαρά ή το ανάλογο ντελίριό του με αφορμή το γεγονός στο Charlie Hebdo, όταν αμφισβήτησε ξανά το δικαίωμα των μεταναστών σε ασφάλιση και ιθαγένεια (βλ. και προεκλογικό σποτ!). Μία άλλη είναι το παραλήρημα για τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», όπως θέλει να ονομάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η επιχείρηση αποψίλωσης των ποσοστών της ΧΑ και άλλων ακροδεξιών κομμάτων. Μία τρίτη η «επιβράβευσή» της στάσης Φορτσάκη με το ψηφοδέλτιο επικρατείας... Σε κάθε περίπτωση, στο στόχαστρο των παραπάνω ενεργειών, και συνολικά των εκβιασμών και των πιέσεων της περιόδου, βρίσκεται ο λαός και η νεολαία, που καλούνται να δεχτούν ως μονόδρομο την αντιλαϊκή πολιτική και τη φασιστικοποίηση, ενώ είναι οι μόνοι που μπορούν να τις ανατρέψουν!
Και για να επανέλθουμε. Αν η υποψηφιότητα Φορτσάκη στο πλευρό της ΝΔ διαλύει όσες αμφιβολίες είχαν μείνει για το με ποιον και ποια πολιτική συντάσσεται –ή και μπορεί να συνταχθεί- ο πρύτανης «μας», από την άλλη καμία έκπληξη δεν πρέπει να μας προκαλεί και μια άλλη οικεία και διαφημισμένη υποψηφιότητα. Εκείνη του πρώην πρύτανη ΕΚΠΑ Πελεγρίνη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Ακριβώς γιατί είναι εύκολο για την Αριστερά που ενδέχεται να αναλάβει τη διαχείριση του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, να κάνει μπαμ το «όχι» ενός πρύτανη στις απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων, να περνάνε ωστόσο στα ψιλά τόσο τα πολλά αντιφοιτητικά του «ναι», όσο και η μεγαλειώδης απεργία των ίδιων των υπαλλήλων που τον πίεσε να αρνηθεί. Μια απεργία που υπονομεύτηκε μεταξύ άλλων από τις εκλογικές αυταπάτες και την απόκρυψη της πραγματικής κατάστασης από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ.
Στις 25 Γενάρη, τελικά, και εμείς οι φοιτητές θα βρεθούμε στην κάλπη. Είναι επομένως ανάγκη και εκεί να μαυρίσουμε τα κόμματα του συστήματος. Γιατί υποκλίνονται στους ξένους προστάτες των ΕΕ-ΔΝΤ, υποθηκεύουν τον λαό και τη χώρα, συνθλίβουν εμάς και τους εργαζόμενους γονείς μας. Έχουμε χρέος επίσης να γυρίσουμε πλάτη στις δυνάμεις της ανάθεσης και των ψευτοδιλημμάτων, που στοχεύουν στη «διαπραγμάτευση»- υποταγή, εντός ΕΕ-ΝΑΤΟ. Γιατί δε βλέπουν τον λαό ως υποκείμενο ανατροπής του σάπιου αυτού συστήματος και της πολιτικής του αλλά στην καλύτερη σαν επαίτη των ψίχουλων του ΕΣΠΑ και της «φιλευσπλαχνίας» του Ομπάμα.
Η νεολαία έχει τελείως διαφορετικό καθήκον! Να στηρίξει τις δυνάμεις της αντίστασης και της διεκδίκησης, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Να δείξει και με τη ψήφο την ελπίδα της στο κίνημα και τους αγώνες! Γιατί οι λαϊκές κατακτήσεις κερδήθηκαν όχι στα κοινοβουλευτικά έδρανα, αλλά μέσα στην αδυσώπητη πάλη μεταξύ μιας χούφτας εκμεταλλευτών και της πλατιάς μάζας των εκμεταλλευόμενων. Και εκεί θα ξανακερδηθούν!
Σχόλια